Άλεξ Καλλίνικος, εργατική αλληλεγγύη, Νο.1276, 31/05/2017
![]() |
Ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν το 1981 στο Πακιστάν
|
Ό,τι και να συμβεί στις εκλογές, ο Τζέρεμι Κόρμπιν έχει
ήδη κερδίσει τη θέση του στην ιστορία. Το κατάφερε την περασμένη
Παρασκευή, μετά το μακελειό στο Μάντσεστερ. Αντί να αποφύγει τα δύσκολα
την ώρα που η Δεξιά προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί τα γεγονότα, ο Κόρμπιν
άρπαξε την ευκαιρία και έγινε ο πρώτος πολιτικός πρώτης γραμμής που
υπογραμμίζει τη σύνδεση μεταξύ του ρόλου της Βρετανίας στους πολέμους
των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και των τρομοκρατικών επιθέσεων που δέχονται οι
πολίτες της.
Φυσικά,οι Τόρηδες και η δεξιά πτέρυγα του Εργατικού
Κόμματος δεν άργησαν να του επιτεθούν. Ίσως η πιο ηλίθια κριτική ήταν
αυτή που είπε πως οι επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη 2001 έγιναν πριν από
την εισβολή στο Ιράκ. Δηλαδή, ας ξεχάσουμε όλη την ιστορία της
ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας στη Μέση Ανατολή και την Δυτική υποστήριξη
προς το Ισραήλ.
Ο συντηρητικός ιστορικός και πρώην στρατιωτικός,
Άντριου Μπάσεβιτς, ξεκινά το μνημειώδες έργο του “Οι πόλεμοι της
Αμερικής για την ευρύτερη Μέση Ανατολή” στα τέλη της δεκαετίας του ‘70.
Ένα κρίσιμο επεισόδιο εξελίχθηκε στο Αφγανιστάν στη διάρκεια της
προεδρίας του Τζίμι Κάρτερ (1977-81). Ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, σύμβουλος
Εθνικής Ασφαλείας του Κάρτερ, πέθανε την περασμένη βδομάδα και τώρα το
κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος τον θρηνεί ως μεγάλο και σπουδαίο
άνδρα.
Το 1998 σε μια συνέντευξή του, ο Μπρεζίνσκι περφηνευόταν ότι το 1979 η CIA ξεκίνησε τη μυστική χρηματοδότηση και εξοπλισμό των ισλαμιστών ανταρτών που πολεμούσαν το αριστερό στρατιωτικό καθεστώς στο Αφγανιστάν. Ο Μπρεζίνσκι έλπιζε να παρασύρει τη Σοβιετική Ένωση ώστε να εισβάλει και να παγιδευτεί σε βάλτο όπως οι ΗΠΑ στο Βιετνάμ, κάτι το οποίο τελικά έγινε.
Όταν τον ρώτησαν αν μετανιώνει που υποδαύλισε
την ισλαμική τρομοκρατία, ο Μπρεζίνσκι απάντησε περιφρονητικά: “Τι
είναι πιο σημαντικό στην παγκόσμια ιστορία; Οι Ταλιμπάν ή η κατάρρευση
της Σοβιετικής αυτοκρατορίας; Μερικοί θυμωμένοι μουσουλμάνοι ή η
απελευθέρωση της Κεντρικής Ευρώπης και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου;”
Λιγότερο
από τρία χρόνια αργότερα, ορισμένοι από αυτούς τους “θυμωμένους
μουσουλμάνους" κατέστρεψαν τους Δίδυμους Πύργους. Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν
ίδρυσε την αλ-Κάιντα ενώ πολεμούσε στο αντάρτικο του Αφγανιστάν που είχε
δυτική στήριξη. Έστρεψε την οργάνωσή του ενάντια στη Δύση μετά την
πρώτη άμεση αμερικάνικη επέμβαση στη Μέση Ανατολή, τον πόλεμο του 1991
με το Ιράκ.
Και τι συνέβη με τον δεύτερο πόλεμο στο Ιράκ που
ξεκίνησε το 2003; Ο Ντάνι Φίνκελσταϊν, που καμαρώνει πως είναι
διανοούμενος των Τόρηδων, τουίταρε: “Λέγοντας πως οι επεμβάσεις μας στο
εξωτερικό προκαλούν τρομοκρατία στο εσωτερικό, ο Τζέρεμι Κόρμπιν
μπερδεύει τη συσχέτιση με την αιτιότητα”. Παράξενος τρόπος για να πεις
απλώς ότι αν και οι βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο και το Μάντσεστερ
συνέβησαν μετά τη συμμετοχή της Βρετανίας στην εισβολή και κατοχή του
Ιράκ, δεν σημαίνει πως προκλήθηκαν από αυτή.
Αυτός ο τεμαχισμός
της λογικής θέλει να αποφύγει την πραγματική ιστορία. Το ISIS είναι ένα
τέρας που γεννήθηκε στο Ιράκ. Ο ιδρυτής του, Αμπού Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουϊ
ήταν ένα περιθωριακό πρόσωπο μέχρι που οι ΗΠΑ και η Βρετανία εισέβαλαν
στο Ιράκ.
Το χάος και ο πόνος που προκάλεσε η κατοχή έδωσαν στο
Ζαρκάουϊ το χώρο να μετατρέψει την αλ-Κάιντα στη Μεσοποταμία σε μια
μισαλλόδοξη στρατιωτική οργάνωση που στόχευε και τους κατακτητές και
τους μη-Σουνίτες μουσουλμάνους. Αφού τον σκότωσαν οι Αμερικάνοι, μια
συμμαχία πρώην αξιωματικών του κόμματος Μπάαθ και βετεράνων φυλακισμένων
στην κατοχή ανέπτυξαν το ISIS. Επόμενες αστοχίες στις οποίες έπεσαν οι
ΗΠΑ, η Βρετανία, οι σύμμαχοι και τα τσιράκια τους (διχαστική
διακυβέρνηση των Σιιτών στο Ιράκ, χάος στη Λιβύη) έδωσαν στο ISIS κι
άλλες ευκαιρίες.
Το να λες όλα αυτά δεν σημαίνει ότι δικαιολογείς
τους τζιχαντιστές. Το ISIS είναι μια βαθιά αντιδραστική οργάνωση που
έχει διαπράξει απίστευτες βαρβαρότητες. Όμως οι επεμβάσεις της Δύσης τού
πρόσφεραν ξανά και ξανά ένα ευρύτερο κοινό για το ουτοπικό του σχέδιο
περί ανασύστασης του μεσαιωνικού Χαλιφάτου.
Το να λάβεις υπόψη
σου το πώς θα αντιδράσουν οι αντίπαλοί σου στις πράξεις σου είναι
στοιχειώδες για οποιαδήποτε στρατηγική. Ήταν εντελώς προβλέψιμο ότι η
εισβολή στο Ιράκ θα οδηγούσε σε περισσότερες τρομοκρατικές επιθέσεις.
Μάλιστα, η Κοινή Επιτροπή των Μυστικών Υπηρεσιών της Βρετανίας το
προέβλεπε το 2003: “η απειλή από την αλ-Κάιντα θα αυξηθεί μετά από
οποιαδήποτε στρατιωτική δράση εναντίον του Ιράκ. Θα μπουν στο στόχαστρο
δυνάμεις της Συμμαχίας και άλλα δυτικά συμφέροντα στη Μέση Ανατολή.
Είναι επίσης πιθανές επιθέσεις σε άλλα σημεία, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και
στο Ηνωμένο Βασίλειο, ώστε να έχουν το μέγιστο δυνατό αντίκτυπο. Η
παγκόσμια απειλή από άλλες ισλαμιστικές οργανώσεις και άτομα θα αυξηθεί
σημαντικά”.
Όμως ο Τζορτζ Μπους και ο Τόνι Μπλερ αγνόησαν αυτές
τις προειδοποιήσεις, ενώ οι δυτικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν
συνέχισαν τον φαύλο κύκλο των επεμβάσεων και των μακελειών. Η Βρετανία
έχει πραγματοποιήσει πάνω από 1300 αεροπορικά χτυπήματα στο Ιράκ και τη
Συρία από τον Οκτώβρη του 2014. Ο Κόρμπιν έχει δίκιο να τα βάζει με αυτή
τη δαιμονική μηχανή θανάτου και καταστροφής.
Δείτε επίσης:
Δείτε επίσης:
Ελευθερία, Θρησκεία και Μαρξ

Γιατί ο Ισλαμισμός γνωρίζει ανάπτυξη σήμερα;

Κράτος και καπιταλισμός σήμερα

Aπομυθοποίηση της Iσλαμοφοβίας

Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου