Η απειλή της αποπομπής του Ντόναλντ Τραμπ κλιμακώνει την κρίση στο εσωτερικό της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ

Γκάμπι Θορπ

Οι πολιτικές διαμάχες στην κορυφή της Αμερικανικής κοινωνίας έχουν φτάσει σ' ένα νέο επίπεδο. Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ Νάνσι Πελόζι ανακοίνωσε την περασμένη βδομάδα την έναρξη της επίσημης διαδικασίας αποπομπής του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Η έναρξη της διαδικασίας αποπομπής στηρίζεται στον ισχυρισμό στελέχους της CIA ότι ο Τραμπ χρησιμοποίησε "τη δύναμη της θέσης του για να εκμαιεύσει την παρέμβαση ξένης χώρας στις αμερικανικές εκλογές του 2020".

Κατηγορείται για παρακράτηση στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία ώστε να πιεστεί ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι να επισπεύσει τη διεξαγωγή έρευνας που αφορά τον υποψήφιο Δημοκρατικό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και το γιο του.

Ο Αμερικανός υπουργός Εσωτερικών Μάικ Πομπέο έχει διατάξει την παράδοση των ντοκουμέντων που σχετίζονται με τις δοσοληψίες της διοίκησης Τραμπ με την Ουκρανία.

Ο Τραμπ αρνείται ότι έκανε κάτι το επιλήψιμο.  Όμως η απομαγνητοφωνημένη συνομιλία μεταξύ των δύο προέδρων την 25η Ιουλίου αφήνει υπόνοιες ότι ο Τραμπ πίεσε επανειλημμένα για τη διερεύνηση της υπόθεσης των Τζο και Χάντερ Μπάιντεν.

Ο Τραμπ κατηγόρησε τον Τζο Μπάιντεν ότι επιχείρησε να ενορχηστρώσει την απόλυση ενός εισαγγελέα που είχε αναλάβει την υπόθεση της Burisma Holdings -της μεγαλύτερης επιχείρησης αερίου της Ουκρανίας. Ο Χάντερ Μπάιντεν εργάζονταν σ' αυτή την εταιρεία από το 2014.

Οι κατηγορίες εκτοξεύτηκαν χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Πιστεύεται ότι είναι μια προσπάθεια του Τραμπ να υποσκάψει τη δυναμική του Τζο Μπάιντεν στις επικείμενες εκλογές.

Η αποπομπή θα μπορούσε να ανατρέψει τον Τραμπ. Αλλά δεν μπορεί να γίνει αιτία για κανένα εφησυχασμό.

Ακόμα και αν βρεθεί ενώπιον των κατηγοριών, κι αν υποθέσουμε ότι 35 Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές ψηφίσουν υπέρ της αποπομπής του. Η επαναλαμβανόμενη από μέρους του απαξίωση των κατηγοριών ως "ψεύτικες ειδήσεις" βρίσκει ακόμα απήχηση σ' εκείνους που είναι πρόθυμοι να τον ψηφίσουν και στις επόμενες εκλογές.

Ενάντια στο κατεστημένο

Ο Τραμπ θα μπορούσε να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τα γεγονότα για να ποζάρει ως "αντισυστημικός". Και η απειλή της αποπομπής θα μπορούσε να αποστρέψει την προσοχή από τις πραγματικές επιθέσεις του Τραμπ.

Την Πέμπτη το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε ότι θα περιορίσει τον αριθμό των προσφύγων που θα γίνουν δεκτοί στη χώρα στους 18.000.

Η ανακοίνωση δεν συμπεριλάμβανε το γεγονός ότι ένα μεγάλο κομμάτι έχει ήδη διανεμηθεί σε συγκεκριμένες ομάδες προσφύγων, όπως οι Ιρακινοί που συνεργάστηκαν με τον Αμερικανικό στρατό.

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν λιγότερα περιθώρια αντιμετώπισης μιας απροσδόκητης κρίσης.

Και, παράλληλα με τις περικοπές, οι πολιτείες και οι πόλεις θα έχουν δικαίωμα να επιλέξουν τον αποκλεισμό των προσφύγων κατά το δοκούν. Οι ευάλωτες ομάδες ανθρώπων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια θα αντιμετωπίζουν είτε την απέλαση είτε τη φυλάκιση σε κέντρα κράτησης.

Στο μεταξύ, ο Τραμπ συνεχίζει να κινείται ολοένα προς την κατεύθυνση του πολέμου με το Ιράν, αυξάνοντας εκ νέου τις οικονομικές κυρώσεις.

Η απειλή της αποπομπής δεν ανάγκασε τον Τραμπ να περιορίσει ούτε τις ρατσιστικές ούτε τις αντεργατικές επιθέσεις. Και η διαδικασία θα πάρει μήνες δίνοντάς του το ελεύθερο να τρέξει την ακροδεξιά του προεκλογική εκστρατεία.

Είναι ορατός ο κίνδυνος η πάλη για να ξεκουμπιστεί ο Τραμπ να αφεθεί σε μια χούφτα ανθρώπων που βρίσκονται στην κορυφή της Αμερικανικής κοινωνίας.

Αντί γι' αυτό, χρειάζεται μεγαλύτερη κινητοποίηση των απλών ανθρώπων. Οι τελευταίες απεργίες των εργατών της General Motors σε όλες τις ΗΠΑ είναι ένα παράδειγμα του είδους της αντίστασης που μπορεί να αποτελειώσει τον Τραμπ.

Δείτε επίσης:

Πίσω από την εκστρατεία ψεμάτων: Ο Τραμπ κλιμακώνει την πολεμική απειλή στο Ιράν

Φωτιά στον Περσικό Κόλπο βάζει η κυβέρνηση Τραμπ. Με τα ψέματα να εξαπολύονται σε στυλ Τζορτζ Μπους, η αμερικάνικη κυβέρνηση λέει πως έχει “στοιχεία” πως το Ιράν βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις σε δύο τάνκερ στον κόλπο του Ομάν. Ο Τραμπ έδωσε εντολή για αποστολή χιλίων ακόμη στρατιωτών στην περιοχή. Τα γεράκια της κυβέρνησής του προετοιμάζουν ανοιχτά το έδαφος ακόμη και για στρατιωτικό χτύπημα το επόμενο διάστημα.
Νίκος Λούντος
Η εξέλιξη δεν ήρθε ξαφνικά. Πρόκειται για κλιμάκωση μιας πορείας που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο. Ο Τραμπ απέσυρε μονομερώς τις ΗΠΑ από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν την οποία είχε υπογράψει ο Ομπάμα. Έσφιξε τον κλοιό γύρω από το Ιράν, το οποίο βρέθηκε αποκλεισμένο από μεγάλο μέρος των διεθνών αγορών. Ο Τραμπ επέβαλε κυρώσεις και σε ιδιωτικές εταιρείες που θα συνεργάζονταν με το Ιράν ενώ άρχισε να πιέζει και την Ευρωπαϊκή Ένωση να σπάσει τις συμφωνίες. Η οικονομία του Ιράν άρχισε να πληρώνει τις συνέπειες, μεταξύ άλλων και με ελλείψεις σε φάρμακα…

ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ

Aριστερή απάντηση στην τρανσφοβική επίθεση του Τραμπ

Την Κυριακή ένα άρθρο των New York Times αποκάλυψε ένα υπηρεσιακό σημείωμα της διοίκησης Τραμπ που συστήνει στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες «να ορίζουν το γένος ως αρσενικό ή θηλυκό, χωρίς καμία παρέκκλιση, και ανάλογα με τα γεννητικά όργανα που ένα άτομο φέρει κατά τη γέννησή του».
Σύμφωνα με τους Times «το Αμερικανικό Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών ηγείται μιας προσπάθειας για την καθιέρωση ενός νομικού ορισμού του φύλου» κάτω από τον ομοσπονδιακό νόμο για τα ανθρώπινα δικαιώματα που παίρνει πίσω τις αποφάσεις που πάρθηκαν κατά τη διοίκηση Ομπάμα προς την κατεύθυνση της αναγνώρισης του φύλου ως μη προσδιοριζόμενου από το καταγεγραμμένο κατά τη γέννηση γένος.
Ακόμα και ο τίτλος του άρθρου των Times -«Η ύπαρξη της 'τρανς ταυτότητας' ενδέχεται να τεθεί υπό αίρεση από τη διοίκηση Τραμπ»- είναι προβληματικός, γιατί η ύπαρξη των τρανς ανθρώπων δεν κινδυνεύει «να τεθεί υπό αίρεση». Η ύπαρξη των τρανς ανθρώπων είναι ένα γεγονός τόσο αναμφισβήτητο όσο και η συστηματική καταπίεσ…

ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ

Oι συγκρούσεις στη Συρία μπορούν να γίνουν αφορμή για πιο γενικευμένο πόλεμο

Άλεξ Καλλίνικος
Έχουν υπάρξει ισχυρισμοί και από τις δυο πλευρές ότι η συριακή κρίση σηματοδοτεί την πιο σοβαρή αντιπαράθεση μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας από την εποχή της κρίσης των πυραύλων τον Οκτώβρη του 1962. Δεν με έχουν πείσει στο ελάχιστο.