Πίσω από την εκστρατεία ψεμάτων: Ο Τραμπ κλιμακώνει την πολεμική απειλή στο Ιράν



Φωτιά στον Περσικό Κόλπο βάζει η κυβέρνηση Τραμπ. Με τα ψέματα να εξαπολύονται σε στυλ Τζορτζ Μπους, η αμερικάνικη κυβέρνηση λέει πως έχει “στοιχεία” πως το Ιράν βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις σε δύο τάνκερ στον κόλπο του Ομάν. Ο Τραμπ έδωσε εντολή για αποστολή χιλίων ακόμη στρατιωτών στην περιοχή. Τα γεράκια της κυβέρνησής του προετοιμάζουν ανοιχτά το έδαφος ακόμη και για στρατιωτικό χτύπημα το επόμενο διάστημα.
 

Η εξέλιξη δεν ήρθε ξαφνικά. Πρόκειται για κλιμάκωση μιας πορείας που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο. Ο Τραμπ απέσυρε μονομερώς τις ΗΠΑ από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν την οποία είχε υπογράψει ο Ομπάμα. Έσφιξε τον κλοιό γύρω από το Ιράν, το οποίο βρέθηκε αποκλεισμένο από μεγάλο μέρος των διεθνών αγορών. Ο Τραμπ επέβαλε κυρώσεις και σε ιδιωτικές εταιρείες που θα συνεργάζονταν με το Ιράν ενώ άρχισε να πιέζει και την Ευρωπαϊκή Ένωση να σπάσει τις συμφωνίες. Η οικονομία του Ιράν άρχισε να πληρώνει τις συνέπειες, μεταξύ άλλων και με ελλείψεις σε φάρμακα και υλικά για τα νοσοκομεία.
 
Το Ιράν δεσμεύτηκε να τηρεί τη συμφωνία όσο αντέχει, προχωρώντας σε νέες διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και άλλα κράτη. Η κυβέρνηση Τραμπ όμως φέτος πολλαπλασίασε τους εκβιασμούς. Πλέον τιμωρούνται και όσοι κάνουν αγοραπωλησίες με τη βιομηχανία μετάλλου του Ιράν. Οι “Φρουροί της Επανάστασης”, τμήμα των ενόπλων δυνάμεων του Ιράν μπήκαν στην κατηγορία των τρομοκρατικών οργανώσεων, πρώτη φορά που κομμάτι ενός επίσημου κράτους χαρακτηρίζεται έτσι.
 
Παράλληλα άρχισε μια εκστρατεία ψεμάτων. Ο υπουργός Εξωτερικών Πομπέο θυμήθηκε την αλ-Κάιντα και είπε πως το Ιράν είναι ο βασικός υποστηρικτής της. Κατηγόρησαν το Ιράν ότι βρίσκεται πίσω από επιθέσεις στα αμερικάνικα στρατεύματα στο Αφγανιστάν, ενώ τις επιθέσεις τις αναλάμβαναν οι Ταλιμπάν. Καλλιεργούν την προπαγάνδα ότι το μακελειό που συνεχίζεται τέσσερα χρόνια στην Υεμένη είναι δάκτυλος του Ιράν, ενώ είναι η σαουδαραβική συμμαχία που βομβαρδίζει ανελέητα και έχει αφήσει πάνω από 80 χιλιάδες παιδιά να πεθάνουν από την πείνα.
 
Τορπιλισμός τάνκερ
 
Πλέον είναι η δεύτερη φορά που κατηγορούν το Ιράν για τορπιλισμό τάνκερ. Πριν από ένα μήνα, μετά την πρώτη επίθεση σε τέσσερα αραβικά και νορβηγικά πλοία, ο Τραμπ διέταξε να αναπτυχθούν πύραυλοι Πάτριοτ, να σταλεί αποβατικό πλοίο και 1500 στρατιώτες. Τώρα χτυπήθηκαν πλοία ιαπωνικών συμφερόντων. Κατά σύμπτωση ή όχι, στο Ιράν βρισκόταν ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε, με τον οποίο η ιρανική κυβέρνηση προσπαθεί να εξασφαλίσει τρόπους για να μείνει ζωντανή η συμφωνία για τα πυρηνικά. Τόσο η Ιαπωνία, όπως και η Κίνα, δεν έχουν καμιά διάθεση να αποσταθεροποιηθεί μια περιοχή που είναι γραμμή ζωής για τους καπιταλισμούς τους. Αφενός για τις ενεργειακές πρώτες ύλες που εισάγουν, αλλά και για τις εξαγωγές τους. Το ένα πέμπτο της παγκόσμιας εξαγωγής υδρογονανθράκων περνάει από τα στενά του Ορμούζ, μεταξύ Ομάν και Ιράν.
 
Όταν ο Τραμπ αποφάσιζε να διαλύσει τη συμφωνία με το Ιράν αναπτύσσονταν δύο θεωρίες για το προς τα πού το πάει. Η μία ήταν ότι δεν θέλει πόλεμο, αλλά θέλει να επιβάλει την επιστροφή του Ιράν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αλλά με ακόμη πιο πιεστικούς όρους, όταν θα έχει υποταχθεί τελείως η κυβέρνησή του. Η άλλη ήταν ότι ήταν το πρώτο επεισόδιο για μια επίθεση κατά του Ιράν.
 
Όποια κι αν ήταν τα αρχικά σχέδια, η κατάσταση αντικειμενικά κινήθηκε προς την κλιμάκωση και όχι προς κάποιο τραπέζι διαπραγματεύσεων. Ο Τραμπ εξάλλου συνόδευσε τη στροφή κατά του Ιράν με την αναβάθμιση του Πομπέο και σε Υπουργό “Άμυνας” και του Τζον Μπόλτον και σε Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας. Και οι δυο τους δεν κρύβουν την επιθυμία τους για πόλεμο. Λίγο αργότερα ο Τραμπ αναγνώρισε την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, μετέφερε εκεί την πρεσβεία των ΗΠΑ, ενώ “χάρισε” στο Ισραήλ και τα κατεχόμενα Υψώματα του Γκολάν, ρίχνοντας κι άλλο λάδι στη φωτιά.
 
Η άρχουσα τάξη των ΗΠΑ ξέρει πως βγήκε χαμένη από τους πολέμους του Μπους και ιδιαίτερα από την αποτυχία της κατοχής στο Ιράκ. Ξέρει αντίθετα πως το Ιράν βγήκε ενισχυμένο στη σκακιέρα της περιοχής. Όμως ένα κομμάτι αυτής της άρχουσας τάξης εκτιμά πως η πολιτική του Ομπάμα για ύφεση στην ένταση με το Ιράν έδωσε ακόμη μεγαλύτερο χώρο στη Μέση Ανατολή σε δυνάμεις ανταγωνιστικές προς τις ΗΠΑ.
 
Το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα πιέζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Προς μια σύγκρουση με το Ιράν που θα ξεκαθαρίσει ότι δεν αμφισβητείται ποιος κάνει κουμάντο και όσον αφορά στην οικονομία, αλλά και στο ποιος ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις στην περιοχή. Αυτό που συμβαίνει αυτές τις μέρες στο Σουδάν είναι ένα δείγμα. Ο στρατός που επιχειρεί να σφαγιάσει την επανάσταση που ανέτρεψε τον δικτάτορα Μπασίρ βρίσκεται σε άμεση επικοινωνία και εισπράττει χρήμα από τη Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα. Την ίδια στιγμή που ο δικτάτορας Σίσι τούς δίνει συμβουλές για το πώς καταστέλλονται επαναστάσεις, και ο κόσμος βλέπει το Μοχάμεντ Μούρσι, τον εκλεγμένο πρόεδρο της Αιγύπτου στο μικρό δημοκρατικό παράθυρο που άνοιξε η επανάσταση το 2012-13 να πεθαίνει μέσα στο δικαστήριο.
 
Βουλευτές των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ αποκαλύπτουν πως σε κλειστές συνεδριάσεις με τον Πομπέο, αυτός τους είπε πως αν υπάρξει ανάγκη ο Τραμπ θα επικαλεστεί τη νομοθεσία που πέρασε ο Μπους μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Απειλούν δηλαδή ότι θα πάνε για πόλεμο στο Ιράν, ακόμη και χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου. Θέλουν να διορθώσουν τα “λάθη” τους του 2001 και του 2003, επαναλαμβάνοντας τα εγκλήματα που διέπραξαν στο τετράγωνο. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε. Δεν θα αφήσουμε την κρίση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να την πληρώσει ούτε ο κόσμος του Ιράν, ούτε οι εξεγερμένοι στο Σουδάν.

Σχόλια