Ο πόλεμος ενάντια στους τρανς ανθρώπους

Οι προτάσεις που αποσκοπούσαν στη διευκόλυνση των τρανς ανθρώπων να προχωράνε πιο εύκολα στη μετάβαση συνάντησαν τις επιθέσεις της δεξιάς και δυστυχώς και ενός κομματιού της αριστεράς. Η Λόρα Μάιλς εξηγεί γιατί οι σοσιαλιστές πρέπει να υποστηρίξουν την αντίσταση σ' αυτές τις επιθέσεις.

Η Διεθνής Ημέρα Τρανς Μνήμης στις 20 Νοέμβρη του 2018 τίμησε τους 369 τρανς ανθρώπους που δολοφονήθηκαν σε όλο τον κόσμο εκείνη τη χρονιά. Το 2017 ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 325, αυξήμενος πάλι σε σχέση με το 2016. Αυτά τα στοιχεία δεν συμπεριλαμβάνουν τον πολύ μεγαλύτερο αριθμό αυτοκτονιών.

Στις αρχές της προηγούμενης χρονιάς η τρανς γυναίκα Ναόμι Χέρσι μαχαιρώθηκε στο Λονδίνο, στην πρώτη δολοφονία τρανς ανθρώπου στη Βρετανία από το 2014. Τα περισσότερα θύματα είναι τρανς γυναίκες να και κάποια είναι τρανς άνδρες ή άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως μη-δυαδικά (non-binary). Τα περισσότερα όπως η Ναόμι είναι μαύρες/-οι, ανήκουν σε εθνικές μειονότητες και είναι φτωχές/-οί. Περίπου το 60% απασχολούνται στη σεξεργασία, μια ένδειξη της περιθωριοποίησης και της ένδειας των τρανς ανθρώπων.

Τα αυξανόμενα ποσοστά εγκλημάτων μίσους σε βάρος ΛΟΑΤ+ ανθρώπων αντανακλούν τις πολιτικές επιθέσεις που δέχονται τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα. Οι λεκτικές επιθέσεις και ο κακοποιητικός λόγος των ΜΜΕ ενθαρρύνουν τις σωματικές επιθέσεις. Στη Βραζιλία κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του Ζαίρ Μπολσονάρο μια τρανς γυναίκα δολοφονήθηκε και μία ακόμα ξυλοκοπήθηκε άγρια από ακροδεξιές συμμορίες οπαδών του. Για τους ΛΟΑΤ+ ανθρώπους, τις γυναίκες, τους μαύρους και την αριστερά η Βραζιλία του Μπολσονάρο είναι μια φρίκη.

Η τρανσφοβία και η ομοφοβία αναπτύσσονται παράλληλα με τη δεξιά και την ακροδεξιά σε μια σειρά χώρες. Στη Ρωσία του Πούτιν οι τρανς άνθρωποι απαγορεύεται να βγάλουν άδεια οδήγησης γιατί θεωρούνται νοητικά ασθενείς. Στην Ουγγαρία οι φασίστες επιτίθενται στις παρελάσεις του Πράιντ και η ακροδεξιά κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν απαγόρευσε τις μελέτες για το φύλο γιατί, όπως λέει, η "ιδεολογία του φύλου" είναι μια Μαρξιστική σκευωρία με σκοπό την υπονόμευση των παραδοσιακών αξιών. Στην Τουρκία οι παρελάσεις των Τρανς Πράιντ απαγορεύονται και δέχονται επιθέσεις από την αστυνομία και από τραμπούκους. Στις αρχές του 2017 δολοφονήθηκε η γνωστή Τουρκάλα τρανς ακτιβίστρια Χαντέ Καντέρ.

Ο Ντόναλντ Τραμπ απαγόρευσε στους τρανς ανθρώπους να κατατάσσονται στο στρατό απ' την αρχή της θητείας του και αφαίρεσε σχεδόν κάθε νομική προστασία που είχαν οι τρανς άνθρωποι στη δουλειά. Η τελευταία και πιο ολέθρια απειλή ήταν η αλλαγή του ορισμού του φύλου ως "η αρσενική  ή θηλυκή κατάσταση ενός ανθρώπου που βασίζεται σε αμετάβλητα χαρακτηριστικά αναγνωρίσιμα πριν ή κατά τη διάρκεια της γέννησης". Αν περάσει αυτός ο ορισμός θα σημάνει τη νομική εξάλειψη των τρανς και των ίντερσεξ ανθρώπων.

Η ίδια αυτή "Μαρξιστική απειλή" ανασύρθηκε στην Αυστραλία το 2017 για να αποτραπεί το πρόγραμμα Ασφαλή Σχολεία, το οποίο είχε σκοπό να κάνει πιο ασφαλή τη ζωή των ΛΟΑΤ+ μαθητών στα σχολεία.

Μαζί με την ισλαμοφοβία και το χαρακτηρισμό των αριστερών ως αντισημιτών, τα τρανς δικαιώματα και η ιδεολογία του φύλου βρίσκονται στο στόχαστρο των εχθρών της πολυπολιτισμικότητας και των φιλελεύθερων προσεγγίσεων για τα γκέι και τρανς δικαιώματα. Σ' αυτό τον ιδεολογικό πόλεμο η ακροδεξιά θέλει να υποσκάψει την ταύτιση των ανθρώπων με τις καταπιεσμένες ομάδες. Στη θέση της προωθεί μια ταυτότητα βασισμένη στην εθνικότητα, τη "φυλή" και τις παραδοσιακές οικογενειακές αξίες.

Προτάσεις για τροποποίηση της αναγνώρισης της ταυτότητας του φύλου

Στη Βρετανία παρότι η αναγνώριση της ταυτότητας του φύλου το 2014 ήταν ένα προοδευτικό βήμα, οι υπερασπιστές των τρανς δικαιωμάτων άσκησαν έντονη κριτική στην αδιάκριτη ιατρικοποιημένη εφαρμογή της διαδικασίας για την επίδοση πιστοποιητικού ταυτότητας του φύλου που επιτρέπει στους ανθρώπους να αλλάξουν το πιστοποιητικό γέννησής τους.

Το πρόσφατο κύμα τρανσφοβίας στον τύπο της Βρετανίας ήρθε μετά την έκδοση από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Γυναικών και Ισότητας 30 ευνοϊκών για τους τρανς ανθρώπους προτάσεων το Γενάρη του 2016. Οι προτάσεις ήταν αποτέλεσμα μιας έρευνας για τη ζωή των τρανς ανθρώπων. Η πρώτη αντίδραση της κυβέρνησης απέναντι σ' αυτές τις προτάσεις ήταν θετική.

Δύο συγκεκριμένες προτάσεις -η εισαγωγή του αυτοπροσδιορισμού και για την απόκτηση Πιστοποιητικού Ταυτότητας του Φύλου και για τη μη δυαδική κατηγορία στην επίσημη συλλογή στοιχείων- συνάντησαν έντονες αντιδράσεις και από τους δεξιούς αλλά και από μία μειοψηφία τρανς-κριτικών φεμινιστριών και σοσιαλιστριών.

Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι προτάσεις σημαίνουν τη διαγραφή της κατηγορίας "γυναίκα", το άνοιγμα του γυναικείου χώρου σε "τρανς ανθρώπους με ανδρικά σώματα" και την έκθεση των παιδιών που βρίσκονται στη φάση της αναρώτησης του φύλου (gender questionning) σε μια κακόβουλη και εκφοβιστική "τρανς πίεση". Αυτός ο τελευταίος ισχυρισμός θυμίζει τη συκοφαντική δυσφήμιση του Άρθρου 28 ότι οι γκέι άνδρες είναι παιδόφιλοι.

Η πραγματικότητα των νεαρών τρανς και non-binary ανθρώπων που ζητούν υποστήριξη είναι ότι τους παίρνει κάποιους μήνες ακόμα και για να κλείσουν ένα ραντεβού στον περιορισμένο αριθμό κλινικών που ειδικεύονται στην ταυτότητα του φύλου. Ακόμη και τότε η παρέμβαση είναι συμβουλευτική ή το πολύ χορήγηση ορμονών, όχι εγχείριση, παρέχοντας τον απαραίτητο χρόνο στους έφηβους για ώριμες αποφάσεις σε σχέση με τη φυλομετάβαση. Η παρέμβαση δεν είναι ούτε κακόβουλη είναι ούτε επιβλαβής, τέτοια είναι η μη παρέμβαση. Η παρέμβαση προφανώς και σώζει ζωές.

Οι τρανς άνθρωποι το βρίσκουμε κουραστικό να υπερασπιζόμαστε την ύπαρξή μας και να αντιμετωπίζουμε ένα τσουνάμι τρανσφοβικών επιθέσεων και ανακριβών σχολίων για τις ζωές μας.

Η υποστηριζόμενη απειλή του γυναικείου χώρου είναι στην καλύτερη περίπτωση παραπληροφόρηση, στη χειρότερη τρανσφοβική κινδυνολογία. Η Αναγνώριση της Ταυτότητας του Φύλου δεν αφορά την πρόσβαση στο γυναικείο χώρο. Είναι ο Νόμος Περί Ισότητας του 2010 που επιτρέπει το νομικό αποκλεισμό των τρανς ανθρώπων από το "γυναικείο χώρο", παρότι αυτές οι εξαιρέσεις στην ισότιμη πρόσβαση δεν υπήρξαν ποτέ αίτημα των γυναικείων οργανώσεων, οι οποίες υπήρξαν πάντα συμπεριληπτικές για τα τρανς άτομα.

Η γνωμοδότηση της κυβέρνησης για τις προτάσεις έκλεισε τον Οκτώβρη. Οι τρανσφοβικές ομάδες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσεις στα οποία δραστηριοποιούνται οι τρανσφοβικοί, όπως το Mumsnet (το "δίκτυο της μαμάς"), συγκρότησαν τις δικές τους αρνητικές προτάσεις. Η ανησυχία των τρανς ανθρώπων είναι μήπως η κυβέρνηση μαγειρέψει ή αναβάλει τις προτεινόμενες αλλαγές, ειδικά με δεδομένη την έμφαση που δίνει στο ζήτημα του Brexit.

Οι ρίζες της καταπίεσης

Οι Μαρξιστές προσφέρουν ένα συνεκτικό επιχείρημα ότι η καταπίεση στον καπιταλισμό έχει υλικές ρίζες. Μπορούμε επίσης να αναδείξουμε τους ισχυρούς ιστορικούς δεσμούς ανάμεσα στην πάλη για το σοσιαλισμό και την πάλη για τα ΛΟΑΤ+ δικαιώματα.

Κάνουμε κριτική στις θεωρίες της ταυτότητας (όπως η θεωρία των προνομίων) γιατί υποτιμούν την τάξη και την ταξική πάλη και προωθούν μια πολύ περιορισμένη, ατομική μάλλον παρά συλλογική στρατηγική αντίστασης.

Η ταυτότητα του φύλου, όπως και η σεξουαλικότητα, είναι μια βαθιά ριζωμένη πραγματικότητα, όχι ένα "καπρίτσιο" ή ένα "αίσθημα", που αναδύεται μέσα από πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στη συναίσθηση του εαυτού μας, τα φυσικά μας σώματα και το πώς τα αντιλαμβανόμαστε, τις προσδοκίες των άλλων και τις υλικές μας συνθήκες.

Οι σοσιαλιστές πρέπει να υποστηρίζουν άνευ όρων το δικαίωμα των καταπιεσμένων ανθρώπων να εκφράζουν τη σεξουαλικότητα και την ταυτότητα του φύλου τους. Άρα όταν η δεξιά επιτίθεται στη θεωρία της ταυτότητας αρνούμενη τη νομιμοποίηση των αντικαταπιεστικών αγώνων, κανένας αριστερός άνθρωπος δεν πρέπει να διακινεί επιχειρήματα ενάντια στα δικαιώματα των τρανς ανθρώπων ανοίγοντας την πόρτα στις επιθέσεις της δεξιάς. Δυστυχώς όμως αυτό ακριβώς συμβαίνει με τα τρανς δικαιώματα τον τελευταίο καιρό.

Κι όχι μόνο αυτό. Κάποιοι που στέκονται κριτικά απέναντι στους τρανς ανθρώπους προωθούν τα δυο μέτρα και δύο σταθμά. Όπως και η δεξιά, αρνούνται την πραγματικότητα της ταυτότητας του φύλου ("η ταυτότητα δεν είναι υλική", υποστηρίζουν). Αλλά δεν αρνούνται την πραγματικότητα των σεξουαλικών προτιμήσεων παρότι δε μας δίνουν κανένα σοβαρό στοιχείο που να αποδεικνύει τη διαφορά ανάμεσα στη σεξουαλικότητα και την ταυτότητα του φύλου. Άλλο παράδειγμα για τα δυο μέτρα και δυο σταθμά είναι ότι αναγνωρίζουν το δικαίωμα των γυναικών να έχουν τον έλεγχο πάνω στο ίδιο τους το σώμα, αλλά αρνούνται το ίδιο δικαίωμα στους τρανς ανθρώπους.

Και τώρα τι κάνουμε;

Ανεπιφύλακτη αλληλεγγύη στους καταπιεσμένους σημαίνει απόλυτη υποστήριξη του αυτοπροσδιορισμού των τρανς ανθρώπων και αναγνώριση των μη δυαδικών.

Είναι ενθαρρυντικό ότι σχεδόν όλα τα συνδικάτα, ανάμεσά τους το TUC, πέρασαν με συντριπτική πλειοψηφία ψηφίσματα υποστήριξης του αυτοπροσδιορισμού των τρανς ανθρώπων. Αν η κυβέρνηση των Τόρηδων δεν ανταποκριθεί στις προτάσεις για τα τρανς δικαιώματα, θα χρειαστεί να ξεκινήσουμε νέα καμπάνια, χωρίς να αφήσουμε απ' έξω τα συνδικάτα μας. Ακόμα κι αν οι προτάσεις υποστηριχθούν από την κυβέρνηση και εφαρμοστούν, η τρανσφοβία δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Από τα πρωτοβάθμια σωματεία μας και τις σοσιαλιστικές μας οργανώσεις πρέπει να χτίσουμε δεσμούς με τρανς και non-binary ακτιβιστές και ακτιβίστριες. Πρέπει να υποστηρίξουμε ενεργά τις εκδηλώσεις των Τρανς Πράιντ, τις διαμαρτυρίες και τις συγκεντρώσεις.

Η καταπίεση των τρανς ανθρώπων και των γυναικών είναι ενδημικές στις καπιταλιστικές ταξικές σχέσεις και στην πυρηνική οικογένεια. Είναι συνέπεια του τρόπου που τα αγαθά και υπηρεσίες παράγονται και διανέμονται με τον πιο άδικο τρόπο και της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στην καταπίεση και την εκμετάλλευση στην κοινωνία που ζούμε.

Για να πετύχουμε την απελευθέρωση των γυναικών και των τρανς ανθρώπων χρειαζόμαστε ενιαία μέτωπα εδώ και τώρα για να προωθήσουμε τον κοινό αγώνα. Πέρα απ' αυτό, και οι τρανς άνθρωποι και οι γυναίκες έχουν αντικειμενικό συμφέρον να χτίσουν πολιτικές οργανώσεις ικανές να προωθήσουν τον επαναστατικό μετασχηματισμό της πηγής της καταπίεσής μας, του καπιταλισμού.

Η Λόρα Μάιλς είναι συγγραφέας του βιβλίου 'Transgender Rebels'  που πρόκειται να εκδοθεί σύντομα 

Δείτε επίσης:

Aριστερή απάντηση στην τρανσφοβική επίθεση του Τραμπ

Την Κυριακή ένα άρθρο των New York Times αποκάλυψε ένα υπηρεσιακό σημείωμα της διοίκησης Τραμπ που συστήνει στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες «να ορίζουν το γένος ως αρσενικό ή θηλυκό, χωρίς καμία παρέκκλιση, και ανάλογα με τα γεννητικά όργανα που ένα άτομο φέρει κατά τη γέννησή του».
Σύμφωνα με τους Times «το Αμερικανικό Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών ηγείται μιας προσπάθειας για την καθιέρωση ενός νομικού ορισμού του φύλου» κάτω από τον ομοσπονδιακό νόμο για τα ανθρώπινα

Ο ρόλος του κοινωνικού φύλου στον καπιταλισμό

International Socialism Journal, Issue 139, 5/7/2013 της Νάνσι Λίντισφαρν και του Τζόναθαν Νιλ

Οι ρίζες της καταπίεσης των γκέι

" Όλες οι παραδεδεγμένες σεξουαλικές πρακτικές τείνουν να διατηρήσουν την υπάρχουσα κοινωνική δομή με το συγκεκριμένο τρόπο παραγωγής της και τις διευθετήσεις για την αναπαραγωγή του."