Ο Ρίτσαρντ Μπράνσον ζητάει 7,4 δισεκατομμύρια δολάρια για να διασώσει την αεροπορική βιομηχανία, και κατά κύριο λόγο τη δικιά του εταιρεία, ο ίδιος άνθρωπος που μήνυσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας (NHS). Νομίζω ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι η κυβέρνηση απλά να επέμβει και να αναλάβει το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών (της εταιρείας του) με το μικρότερο κόστος ή χωρίς κανένα κόστος.
Η Virgin Care (ο χρηματοδοτούμενος από το δημόσιο ιδιωτικός πάροχος υπηρεσιών υγείας -ιδιοκτησίας Μπράνσον) πρέπει άμεσα να επιταχθεί και να περάσει στον έλεγχο του NHS. Πρέπει να απομονωθεί από τη Βρετανική και την παγκόσμια κοινωνία ως κάποιος που κερδοσκοπούσε πάνω στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας και τώρα σε στιγμή ανάγκης ζητάει κι άλλα λεφτά για τις αεροπορικές του επιχειρήσεις. Δεν πρέπει να πληρώνουμε για να νοικιάζουμε κρεβάτια αντί 2,4 εκατομμυρίων λιρών τη μέρα από τον ιδιωτικό τομέα για μετριάσουμε την πίεση στο NHS. Πρέπει να τους τα επιτάξουμε. Η κυβέρνηση έχει την εξουσία να το κάνει αυτό, αν στερείται κάποιας ιδιαίτερης εξουσιοδότησης το Κοινοβούλιο μπορεί να περάσει ένα νόμο μέσα σε 24 ώρες.
Στην πραγματικότητα, τα ιδιωτικά νοσοκομεία έπρεπε να ντρέπονται, όχι να πληρώνονται. Θα έπρεπε να ντρέπονται που δεν έχουν ένα μήνα πριν, όχι τώρα, ήδη παραχωρήσει οικειοθελώς όλο το δυναμικό τους στο NHS, προς το συμφέρον της δημόσιας υγείας και όλων όσων ζουν στη Βρετανία.
Ο κορονοϊός έχει φωτίσει κάθε πτυχή της κοινωνίας μας. Τις οικονομικές σχέσεις, τις ταξικές ανισότητες, τη μετανάστευση, τον καπιταλισμό, τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες. Όλα φωτίζονται κάτω από ένα νέο πρίσμα, και πρέπει να ανταποκριθούμε σ' αυτό. Νομίζω ότι μπορεί να οδηγήσει σε εκδηλώσεις πολύ μεγάλης συμπόνιας με τους ανθρώπους όλου του κόσμου και σε μια επείγουσα ανάγκη για δράση, να δράσουμε μ' έναν τρόπο που δε γνωρίζει σύνορα.
Ο ιός δε γνωρίζει σύνορα, το ίδιο κι η αλληλεγγύη μας δεν πρέπει να γνωρίζει σύνορα. Θα δούμε τις καλύτερες εκδηλώσεις ανθρωπιάς και τις χειρότερες συμπεριφορές που ενθαρρύνονται από το καπιταλιστικό σύστημα. Πρέπει να στηρίξουμε τα αντανακλαστικά μας νομίζω σαν κοινωνία, αναπτύσσοντας την καλύτερη πλευρά μας. Και γιατί χρειάζονται πρακτικά μέτρα, και αποτελεσματικά βήματα, τώρα για την αντιμετώπιση του ιού, αλλά επίσης γιατί (ο ίδιος ο ιός) θέτει το ζήτημα μιας εναλλακτικής.
"Να σας δώσω ένα παράδειγμα: ο υπουργός Υγείας Ματ Χάνκοκ, είπε ότι η Βρετανία έχει ένα υψηλό επίπεδο μηχανικής εξειδίκευσης, θέλουμε ο οποιοσδήποτε έχει τις ικανότητες να στραφεί στην παραγωγή συσκευών μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής, τεντών οξυγόνου, κλπ.".
Για σκεφτείτε λίγο: αυτή είναι μια κυβέρνηση της δεξιάς που λέει κάτι που προπαγανδίζαμε στην αριστερά για δεκαετίες. Σταματήστε να φτιάχνετε F-16, φτιάξτε μηχανές αιμοδιάλυσης (τεχνητούς νεφρούς) και ιατρικό εξοπλισμό. Φυσικά, είμαι σίγουρος ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να το φτάσει εκεί, όμως έχουν ανοίξει την πόρτα σε κάτι για το όποιο πρέπει να παλέψουμε πολύ σοβαρά. Ότι στις επόμενες 6-8 βδομάδες θα χρειαστούμε πολύ πολύ περισσότερους αναπνευστήρες πίεσης/όγκου απ' όσες έχουμε στη Βρετανία. Ο χρόνος αναπλήρωσης (L) επιβάλλει ότι αυτή η αλλαγή πρέπει να γίνει τώρα.
Υπάρχουν πολλά, πολλά παραδείγματα στη Βρετανία γιατί δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε μία κυβέρνηση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Οι πλημμύρες σε κάποιες περιοχές της χώρας, η τραγωδία, η κτηνωδία που συνέβη στον Πύργο Γκρένφελ. Εκεί που κάνει πίσω η κυβέρνηση, παρεμβαίνουμε εμείς. Χρειαζόμαστε κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, αλλά χρειαζόμαστε επίσης να πάρουμε τον έλεγχο των μεγάλων μέσων παραγωγής, της μεγάλης συσσώρευσης του κεφαλαίου.
Γιατί το πρόβλημα είναι ότι μπορεί να έχουμε μεγάλη συμπόνια και αλληλεγγύη σε μια γειτονιά. Αλλά άμα δεν έχεις τα υλικά μέσα, δεν έχεις και πολλά πράγματα να προσφέρεις. Άρα χρειάζεται αυτά τα δύο να τα παντρέψουμε. Ο τρόπος που δουλεύει ο καπιταλισμός είναι ότι ένας πολύ πολύ μικρός αριθμός ανθρώπων έχουν τον έλεγχο των μέσων που παράγουν τον πλούτο και των μέσων διατήρησης της υγείας, και μας επιτρέπουν την πρόσβαση σ' αυτά μόνο όταν αυτό μπορεί να τους αποφέρει κέρδος. Αν δεν μπορούν να βγάλουν κέρδος απ' αυτό, μας εκβιάζουν, μας εξαναγκάζουν με απειλές, δεν μας επιτρέπουν να χρησιμοποιούμε αυτά τα μέσα, αυτό είναι στην ουσία ο καπιταλισμός. Αυτή τη στιγμή χρειάζεται να κινηθούμε στην αντίθετη κατεύθυνση.
Δεν ξέρω ποιο είναι το χειρότερο σενάριο. Μήπως το ότι μπορούν να σκέφτονται ψύχραιμα το ενδεχόμενο να σκοτώσουν πολλούς ανθρώπους, γιατί αυτό ίσως μπορεί να τους αποφέρει κάποια οικονομικά οφέλη; Στην εφημερίδα Telegraph ένας δημοσιογράφος το σκέφτηκε φωναχτά, πως αν πολλοί ηλικιωμένοι άνθρωποι πέθαιναν, δεν θα είχαμε πλέον προβλήματα κοινωνικής μέριμνας. Ή μήπως είναι ακόμα χειρότερο το ότι κι αν ακόμα προτιμούσαν να σώσουν ζωές, αν όντως ήθελαν να σώσουν ζωές, αλλά η ίδια η δομή και η ιδεολογία του συστήματός τους, τους καθιστά ανίκανους; Δεν είμαι σίγουρος ποιο από τα δύο είναι χειρότερο, συνειδητά να σκοτώνεις ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων ή λόγω της πρόσδεσής σου στην καπιταλιστική δομή και ιδεολογία, που καθιστά αναγκαίο το θάνατο μεγάλου αριθμού ανθρώπων.
Αλλά σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται να αμφισβητήσουμε αυτό που πάνε να κάνουν όσο και τη λογική που κρύβεται από πίσω. Θα δούμε τι πρόκειται να συμβεί. Δεν πρόκειται να γυρίσουμε στην κανονικότητα, το κατά πόσο θα αποκατασταθεί η καπιταλιστική κανονικότητα θα εξαρτηθεί έως ένα βαθμό από μας. Θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο μπορούμε να κινηθούμε σε μια ριζοσπαστικά διαφορετική κατεύθυνση κατά τη διάρκεια των πρακτικών έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης τώρα. Αν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό, νομίζω ότι θα έχει μια μεταδοτική επίδραση. Το να δημιουργήσουμε κάποιες νέες κανονικότητες, μια νέα ομαλότητα για το τι έχουμε να περιμένουμε από μία κοινωνία, πώς συμπεριφερόμαστε σε μία κοινωνία. Αν το καταφέρουμε, όσο τραγικά και να είναι τα πράγματα, θα είναι κάτι που ίσως μπορεί να μας βοηθήσει να βρεθούμε στο σημείο που χρειαζόμαστε.
Η ελπίδα έρχεται με τη συναναστροφή των ανθρώπων. Ένα ζευγάρι που διατηρεί ένα μπακάλικο, διανέμει αντισηπτικά χεριών, προϊόντα προσωπικής υγιεινής και μάσκες σε κάθε ευάλωτο άτομο που ζει στο χωριό. Αν φοβάστε να πάτε για ψώνια, αν είστε απ' τις πολύ ευπαθείς ομάδες, θα υπάρξουν άνθρωποι που θα θέλουν να το κάνουν για σας. Έχω φίλους που ζούνε σε καραντίνα, γιατί ανήκουν σε πολύ ευάλωτες κατηγορίες ανθρώπων, που έχουν προσεγγιστεί από εντελώς άγνωστους σ' αυτούς ανθρώπους για να τους κάνουν τα ψώνια. Υπάρχουν πολύ περισσότεροι άνθρωποι με αξιοπρέπεια, πολύ περισσότεροι σαν κι εμάς παρά κάτι τύποι σαν το Ρίτσαρντ Μπράνσον.
Σας προτρέπω πραγματικά να στηρίξετε το Double Down News στην πλατφόρμα Patreon. Σε τέτοιους καιρούς, τα πράγματα κινούνται πολύ-πολύ γρήγορα. Χρειαζόμαστε πηγές ειδήσεων που μπορούμε να εμπιστευόμαστε, πηγές ειδήσεων που θα βγαίνουν έξω στον πραγματικό κόσμο, που θα ενισχύουν τις φωνές που συχνά φιμώνονται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου