Η παγκόσμια πάλη για τη ΛΟΑΤ απελευθέρωση

Θα ξεκινήσω μ’ αυτό που συνέβη φέτος τον Απρίλη στο Συμβούλιο των Αντιπροσώπων της Λουιζιάνα όπου καταψηφίστηκε με 27-6 ψήφους το ΗΒ12 που προέβλεπε την κατάργηση του νόμου κατά του «σοδομισμού» του 1985 που επέβαλλε πέντε χρόνια φυλάκιση για συναινετικό πρωκτικό ή στοματικό σεξ και που παρότι είχε κηρυχθεί αντισυνταγματικός απ’ το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ το 2003 εξακολουθεί να υπάρχει στα νομικά βιβλία της Λουιζιάνα και να βρίσκει εφαρμογή σε βάρος των ΛΟΑΤ ανθρώπων. Για παράδειγμα, τον Ιούλη του 2013 συνελήφθη ένας άνδρας για διάπραξη «εγκλήματος κατά της φύσης» από έναν αστυνομικό με πολιτικά. Στο μεταξύ, ο Χριστιανικός Όμιλος Συζητήσεων της Λουιζιάνα υποστήριξε ότι η κατάργηση του νόμου θα μπορούσε να άρει την προστασία από την παιδική κακοποίηση γιατί όπως και σε πολλούς άλλους νόμους που αφορούν ομοφυλοφιλικές πράξεις δεν γίνεται διάκριση ηλικίας και δεν τίθεται ζήτημα συναίνεσης και άρα οι ομοφυλοφιλικές πράξεις συγχέονται με το βιασμό και την παιδοφιλία.

Στις Πολιτείες Αλαμπάμα, Φλόριντα, Αϊντάχο, Κάνσας, Μίσιγκαν, Μισισίπι, Βόρεια Καρολίνα, Οκλαχόμα, Νότια Καρολίνα, Τέξας και Γιούτα ισχύουν παρόμοιοι παράνομοι νόμοι κατά του «σοδομισμού». Εξάλλου, στην κορυφή της Λίστας της Ντροπής του Παρατηρητήριου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το 2013 βρίσκεται μια οργάνωση με όνομα Αμερικανικό Κέντρο για το Νόμο και τη Δικαιοσύνη για απόπειρα «εξαγωγής ομοφοβίας στην Αφρική». Η οργάνωση αυτή ιδρύθηκε το 1990 από τον Αμερικανό τηλε-ευαγγελιστή Πατ Ρόμπερτσον. Ο Πατ Ρόμπερτσον το κατάφερε αυτό μέσω μιας θυγατρικής εταιρείας, του Ανατολικοαφρικανικού Κέντρου για το Νόμο και τη Δικαιοσύνη με έδρα την Κένυα. Ένα άλλος ευαγγελιστής, ο Σκοτ Λάιβλι είναι πολύ δραστήριος στην Ουγκάντα στην προώθηση του πρόσφατου αντι-ομοφυλοφιλικού νόμου. Ξέρασε την ομοφοβία του μιλώντας σε πολλά ακροατήρια πολλών χιλιάδων ανθρώπων κι έβγαλε λόγο και στη Βουλή. Αυτός ο «κύριος» που έγραψε το βιβλίο «Ροζ Σβάστικα» που κατηγορεί τους ομοφυλόφιλους ότι είναι «οι αληθινοί επινοητές του Ναζισμού».

Ψηλά στη Λίστα της Ντροπής βρίσκεται και η φασιστική οργάνωση Σβόμποντα που τώρα έχει 38 εκλεγμένους αντιπροσώπους στο Κοινοβούλιο. Μία από τις πρώην Βουλευτές του, η Ιρίνα Φάριον είχε δήλωσει «...Πρέπει να θεραπευτούν. Δεν κάνω σχόλια για άρρωστους ανθρώπους και δεν καταλαβαίνω γιατί με ρωτάτε. Χρειάζονται θεραπεία». Πολύ κοντά στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και στη «θεοπνευστία». Αντίπαλος του Σβόμποντα στην Ουκρανία είναι φυσικά ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος πέρασε πρόσφατα νόμο που ποινικοποιεί την «προώθηση της ομοφυλοφιλίας», πολύ παρόμοιο με το Άρθρο 28 του 1986 της Βρετανίας, και που επίσης πρόσφατα αναζητά συμμαχίες με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας όπως έγινε φανερό ιδιαίτερα με την υπόθεση των Pussy Riot. Αυτό είναι κάτι που παρατηρείται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης, αυτοί οι «δεσμοί αίματος» Εκκλησίας και φασιστικών ή ακροδεξιών οργανώσεων που τα βρίσκουν σε ζητήματα όπως η οικογένεια, η ομοφοβία ή οι εκτρώσεις και ούτω καθεξής. Με πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα τη «Μέρα της Οργής» στη Γαλλία και την επίθεση σε ΛΟΑΤ ακτιβιστές σε μια διαδήλωση για τα ΛΟΑΤ δικαιώματα στην Πολωνία από Πολωνούς φασίστες μαζί με ανθρώπους της Καθολικής Εκκλησίας που έκαψαν ένα πανό με ζωγραφισμένο το ουράνιο τόξο. Στη Γαλλία βέβαια, ιστορικά οι φασίστες χρησιμοποίησαν ζητήματα όπως η μετανάστευση, ήταν γι’ αυτούς πολύ κεντρικά, αλλά τώρα κοιτάν να ενώσουν τις δυνάμεις τους με την Καθολική Εκκλησία.

Νομίζω ότι είναι σημαντικό να ξεκινήσουμε μ’ αυτά τα παραδείγματα γιατί υπάρχει ένα αφήγημα που πλασάρεται πολύ στη Δύση ότι πραγματικά είμαστε τόσο φιλελεύθεροι, που το πρόβλημα είναι με τους Μουσουλμάνους και τους Αφρικάνους, για να δούμε τι συνδέει όλα αυτά τα παραδείγματα, όλες αυτές τις επιθέσεις στα ΛΟΑΤ δικαιώματα παγκόσμια και κυρίως το πώς θα αντισταθούμε, πώς θα απαλλαγούμε από αυτήν την καταπίεση και πώς θα αγωνιστούμε για μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία.