Δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ρατσιστική εξόρμηση της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Ο Πέτρος Κωνσταντίνου αξιοποιεί τις εμπειρίες για μια ξεκάθαρη απάντηση του κινήματος.
Η κυβέρνηση της ΝΔ αμέσως μετά τις ευρωεκλογές προχώρησε σε ένα πακέτο ρατσιστικών μέτρων κατά των μεταναστών. Είναι ώρα να αντιμετωπίσουμε το «ανεξέλεγκτο κύμα των λαθρομεταναστών», είναι το ρεφρέν της κυβέρνησης. Οι φασίστες του ΛΑΟΣ και οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής πανηγύρισαν ικανοποιημένοι διότι υλοποιείται η δικιά τους ρατσιστική ατζέντα. Έντεκα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα φτιάξουν ο Παυλόπουλος και Μαρκογιαννάκης όπου θα καταλήγουν όλοι όσοι δεν έχουν χαρτιά για να απελαθούν. Στο Αιγαίο πλάι στη γαλλική κορβέτα θα πλέει καράβι-φυλακή για να συγκεντρώνονται οι πρόσφυγες που μπαίνουν από τα σύνορα. Οι προς απέλαση πρόσφυγες θα μπορούν να παραμείνουν στη φυλακή μέχρι και 12 μήνες. Κάθε μετανάστης που έχει νόμιμα χαρτιά θα θεωρείται «κίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια» μόνο και μόνο αν του έχει ασκηθεί δίωξη για αδίκημα που επιφέρει ποινή 3 μηνών. Θα χάνει έτσι την άδεια παραμονής του και θα απελαύνεται!
Με αυτά τα χυδαία ρατσιστικά μέτρα η κυβέρνηση ευθυγραμμίζεται με τον Μπερλουσκόνι και τον Σαρκοζί στο κυνήγι των μεταναστών υλοποιώντας το ρατσιστικό Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου της Ε.Ε. Ο ίδιος ο Καραμανλής στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. απαίτησε να επιβληθούν εκβιαστικά σε χώρες όπως η Τουρκία, η Λιβύη και το Μαρόκο να χτίσουν στη δικιά τους πλευρά στρατόπεδα συγκέντρωσης και να συμφωνήσουν σε επαναπροωθήσεις χιλιάδων προσφύγων στο άψε-σβήσε.
Αυτές τις επιθέσεις είναι που αξιοποιούν φασιστικά κόμματα και δυναμώνουν εκλογικά σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Η ρατσιστική επίθεση της κυβέρνησης είναι το θερμοκήπιο μέσα στο οποίο ζεσταίνεται και εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού, ανεβαίνει το ΛΑΟΣ και επανεμφανίζονται οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Μετεκλογικά ένας ολόκληρος κόσμος πιέζει την Αριστερά για να πάρει πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση των μεταναστών και για την οργάνωση της αντίστασης στην ρατσιστική επίθεση και την απειλή των φασιστών. Καρπός αυτής της διάθεσης είναι το ενωτικό συλλαλητήριο στις 9 Ιούλη. Αντίθετα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ συμβιβάζεται απαιτώντας «μηδενική ανοχή στη λαθρομετανάστευση» και τρέχει στις συσκέψεις του Μαρκογιαννάκη, όπου συμμετέχει φυσικά το ΛΑΟΣ και δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πανικός που σπέρνουν τα ΜΜΕ για το κύμα της μετανάστευσης στηρίζεται σε ψέματα. Η κυρίαρχη τάξη μέσα στην κρίση της ψάχνει για αποδιοπομπαίους τράγους, παίζει το χαρτί του ρατσισμού για να διασπάσει την εργατική τάξη.
Οι μύθοι για τους μετανάστες
Το διαβόητο «κύμα μεταναστών» είναι ένας μύθος. Η μετανάστευση για μόνιμη εγκατάσταση είχε αύξηση μετά το 1989 έως και το πρώτο μισό της δεκαετίας του ‘90. Σε πείσμα των «θεωριών εισβολής» η EUROSTAT υπολογίζει ότι η τάση της μεταναστευτικής ροής προς την ΕΕ είναι πτωτική. Συγκεκριμένα, την τριετία 2001-2004 ανέρχεται σε 1,8 εκατομμύρια ετησίως ή 3,94 άτομα ανά χίλιους κατοίκους. Οι ίδιες μετρήσεις για την Ελλάδα καταδεικνύουν ότι η μέση μεταναστευτική εισροή ήταν μικρότερη, δηλ 3,3 ανά χίλιους κατοίκους.
Οι προβλέψεις της EUROSTAT μετά το 2005 για την Ε.Ε. των 25 προσδιορίζανε μείωση της μεταναστευτικής εισροής κατά 56%, με πτώση της από 3,94 σε 1,7 μετανάστες ανά χίλιους κατοίκους.
Χρειάζεται να θυμίσουμε ότι από την πρώτη περίοδο, αρχές δεκαετίας του ΄90, όταν ήρθαν μαζικά μετανάστες στην Ελλάδα, η τότε κυβέρνηση του Μητσοτάκη πάλι προσπαθούσε να επιβάλει ρατσιστικούς αποκλεισμούς για τους μετανάστες, ψηφίζοντας νόμο που τους μετέτρεπε όλους σε “λαθρο”μετανάστες; Η κυβέρνηση Σημίτη προσπάθησε να αποκλείσει από την εκπαίδευση και τα νοσοκομεία τους μετανάστες και σκόνταψε στη δράση των συνδικάτων. Σε όλη εκείνη την περίοδο, τα συνδικάτα απέρριψαν τις θεωρίες ότι κινδυνεύουμε από τους πολλούς μετανάστες και δεν αποδέχτηκαν ποσοστώσεις για τα επαγγέλματα ή για τα σχολεία. Με αυτές τις επιλογές οι κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να νομιμοποιήσουν χιλιάδες μετανάστες, χωρίς όμως να σπάσουν μια σειρά από θεσμοποιημένες διακρίσεις, όπως η παρεμπόδιση της συνένωσης των οικογενειών, η άρνηση του δικαιώματος στην ιθαγένεια στα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στη χώρα, η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων.
Η βίαιη ανακοπή του κύματος των μεταναστών, το κλείσιμο των συνόρων, είναι μια αντιδραστική διέξοδος στα προβλήματα που δημιουργεί σε εκατομμύρια ανθρώπους η κυριαρχία του καπιταλισμού στον πλανήτη. Οι πρόσφυγες έρχονται στην Ελλάδα είτε για να μείνουν είτε για να περάσουν προς χώρες της ΕΕ κυνηγημένοι από τις βόμβες του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων τους που τους ξεριζώνουν. Μόνο αυτή την περίοδο πάνω από τρία εκατομμύρια έχασαν τα σπίτια τους μέσα στο Πακιστάν από τις επιθέσεις του στρατού σε βάρος των ανταρτών στα σύνορα με το Αφγανιστάν. Οι πόλεμοι στο Αφγανιστάν και το Ιράκ που τους ξεκίνησε ο Μπους το 2001 και το 2003 για να καταπολεμήσει τάχα την «ισλαμική τρομοκρατία» έσπειραν το θάνατο και τον ξεριζωμό σε εκατομμύρια ανθρώπους. Πάει πολύ όταν φτάνουν σε χώρες όπως η Ελλάδα που συμμετέχει στην καταστροφή των χωρών απ΄ όπου ξεκινάνε το μακρύ ταξίδι για να γλιτώσουν από το θάνατο, να στιγματίζονται και εδώ σαν «ισλαμιστές κουκουλοφόροι» διότι διαμαρτύρονται όταν οι αστυνομικοί σκίζουν το Κοράνι και οι φασίστες καίνε τα τζαμιά τους.
Οι μετανάστες έφυγαν από τα Βαλκάνια, από την Ασία και την Αφρική, διότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυβερνήσεων η των δικτατορικών καθεστώτων ήταν το εργαλείο για να αποπληρωθούν τα δάνεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Οι G8 επανειλημμένα με τις Συνόδους τους χάραζαν «οδικούς χάρτες» και επέβαλλαν προγράμματα σταθεροποίησης που καταδίκασαν εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα και την εξαθλίωση. Η Σομαλία βρέθηκε στα χέρια των πραγματικών πειρατών μιας διεθνούς δύναμης κατοχής που επέτρεπε σε στόλους αλιευτικούς να εξαφανίζουν και τους τελευταίους πόρους επιβίωσης για τον ντόπιο πληθυσμό, το δικαίωμα να ψαρεύουν για να ζήσουν.
Το παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα και το κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης έβαλε ξανά και ξανά στο στόχαστρο αυτές τις ληστρικές πολιτικές απαιτώντας το τέλος του πολέμου και της κατοχής, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων του ΝΑΤΟ και την κατάργηση του χρέους των φτωχότερων χωρών.
Δεν είναι οι ίδιοι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που δημιουργούν προβλήματα, δεν είναι δικιά τους επιλογή ο ξεριζωμός. Ένοχος είναι ο ιμπεριαλισμός και ο καπιταλισμός που βάζει τα κέρδη πάνω από τις ζωές εκατομμυρίων. Γι’ αυτό για μας είναι όλοι καλοδεχούμενοι.
Ψέμα είναι επίσης ότι οι μετανάστες φέρνουν την ανεργία. Την ανεργία, την κακοπληρωμένη εργασία, την φέρνει η ίδια η απληστία της πλούσιας μειοψηφίας των καπιταλιστών που ελέγχει σήμερα τα μέσα παραγωγής. Τι οδήγησε την πάμπλουτη κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου στο να αφήσει άνεργους εκατοντάδες εργαζόμενους στον Ελεύθερο Τύπο; Γιατί η γερμανική πολυεθνική Τύσσεν κλείνει το τμήμα τροχαίου υλικού του Σκαραμαγκά και απειλεί με λουκέτο που θα σπρώξει στην ανεργία δύο χιλιάδες εργάτες; Γιατί η ίδια η κυβέρνηση απολύει τρεις χιλιάδες στον ΟΣΕ, ενώ δεν προσλαμβάνει στη ΔΕΗ έστω και αν χάνουν την ζωή τους σε ατυχήματα-δολοφονίες οι τεχνικοί της εταιρίας; Γιατί δεν γίνονται μαζικοί διορισμοί στα νοσοκομεία και τα σχολεία, σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία; Γιατί οι Δήμοι και οι νομαρχίες δεν έχουν προσωπικό για να εξασφαλίζουν ανθρώπινες συνθήκες στις πόλεις και τις γειτονιές;
Η ανεργία και η κακοπληρωμένη δουλειά είναι το «δώρο» των καπιταλιστών σε όλους μας για να κρατήσουν την κερδοφορία των επιχειρήσεών τους. Δεν την φέρνουν οι μετανάστες τους οποίους ξεζουμίζουν τα αφεντικά με τον πιο προκλητικό τρόπο. Όταν σε έναν κλάδο τα κεφάλαια τους δεν βγάζουν ποσοστό κέρδους ικανό να τους οδηγήσει σε επικράτηση σε βάρος των ανταγωνιστών τους τότε οδηγούνται σε κλείσιμο. Ο Μάρξ μίλησε για τον καπιταλισμό σαν το σύστημα που στηρίζεται στην εκμετάλλευση, το κέρδος και τον ανταγωνισμό και η κρίση βρίσκεται στην ίδια την φύση του οδηγώντας στην ανεργία.
Γι’ αυτό και η λύση δεν βρίσκεται στον περιορισμό της εισόδου των μεταναστών με ποσοστώσεις, όπως πιέζει ο Καρατζαφέρης. Ίσα-ίσα η συμμετοχή τους στα συνδικάτα δίνει όπλα για να παλέψουμε ενάντια στις απολύσεις και τα κλεισίματα. Δεν είναι μόνη η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα στην αποφασιστικότητα να οργανωθεί η αντίσταση στα αφεντικά και την εργοδοτική τρομοκρατία. Στη δεκαετία του ΄90, εργάτες από τις Φιλιππίνες έδιναν μάχη στο εργοστάσιο της Αλεξάντερ Φάσιον με την αλληλεγγύη του εργατικού κινήματος ενάντια στις απολύσεις. Στην ταινία του Θόδωρου Μαραγκού «ο Αγώνας» που αναφέρεται στο μαχητικό εργοστασιακό συνδικαλισμό της μεταπολίτευσης, οι Πακιστανοί εργάτες απεργούσαν και διαδήλωναν ενωμένοι σε μια από τις πρώτες θρυλικές απεργίες, αυτή της Νάσιοναλ Κάν. Σήμερα χιλιάδες μετανάστες έχουν γραφτεί στα συνδικάτα, στα γιαπιά και σε εταιρίες. Αν τα συνδικάτα αγκάλιαζαν όλους, τότε η δύναμη για να διεκδικήσουμε να μην περάσουν οι απολύσεις, να γίνουν μαζικές προσλήψεις, να μειωθούν οι ώρες δουλειάς για να δουλεύουν όλοι θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη.
Ψέμα είναι ότι δημιουργούν γκέτο στις γειτονιές. Οι χιλιάδες πρόσφυγες που βρίσκονται υπό διωγμό προσπαθούν να επιβιώσουν ενάντια σε μια κυβέρνηση που τους καταδιώκει με αστυνομικές σκούπες από την Π.Ράλλη όπου κάνουν αίτηση για άσυλο μέχρι σε κάθε συνοικία. Σ’ αυτόν τον κόσμο αξίζει ολόψυχη αλληλεγγύη και στήριξη, αλλά και να πάρει άσυλο και στέγη όπως άλλωστε έχει δικαίωμα.
Με «κινήσεις αγανακτισμένων πολιτών» καθοδηγούμενες από το ΛΑΟΣ και την Χρυσή Αυγή μπήκαμε σε μια νέα φάση όπου η βρόμικη προπαγάνδα γίνεται φασιστική δράση. Στον Άγιο Παντελεήμονα το πράσινο φως το έδωσε ο Μαρκογιαννάκης με επίσκεψη του στο Αστυνομικό Τμήμα όπου συναντήθηκε με την διαβόητη «επιτροπή κατοίκων» και υποσχέθηκε εκκαθάριση της περιοχής. Με την εγγύηση της αστυνομικής παρουσίας έφτασαν να κλείσουν την παιδική χαρά και με επιθέσεις με πέτρες και μαχαίρια εμποδίζουν τους πρόσφυγες να πάνε έστω τα παιδιά τους να παίξουν εκεί. Η ρατσιστική εξόρμηση της κυβέρνησης άνοιξε την πόρτα στις φασιστικές επιθέσεις στο Εφετείο της Αθήνας και σε γειτονιές όπως η Νίκαια, ο Ρέντης, η Ν.Ιωνία, η Λαμπρινή, το Αιγάλεω. Στην Πάτρα, στις επιθέσεις κατά των προσφύγων πρωτοστάτησε ομάδα φασιστών με επικεφαλής τον Σπίνο, συνεργάτη του Καλαμπόκα που δολοφόνησε τον καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα. Στην προεκλογική περίοδο έκαψαν το κεντρικό περίπτερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Πρόκειται για επικίνδυνη εξέλιξη που πρέπει να της βάλουμε φρένο εδώ και τώρα. Στο μεσοπόλεμο, οι φασίστες του Χίτλερ μπόρεσαν να μεγαλώσουν μετά το ξέσπασμα της κρίσης το 1929 στηριγμένοι στον τρόμο ταγμάτων εφόδου που κυνηγούσαν τους Εβραίους και έφτασαν στα κρεματόρια του Νταχάου και του Άουσβιτς. Και στην Ελλάδα οι ναζί στην κατοχή εξόντωναν χιλιάδες Εβραίους και χιλιάδες αγωνιστές που αντιστάθηκαν ηρωικά. Η επικράτηση του φασισμού στην Ευρώπη άνοιξε το δρόμο για το μακελειό του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.
Stop στους φασίστες!
Δεν μπορούμε να αφήσουμε το ΛΑΟΣ και την Χρυσή Αυγή να χύνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και να συγκροτούν ομάδες αγανακτισμένων τραμπούκων στις γειτονιές που κυνηγάνε μετανάστες. Δεν περιμένουμε να μεγαλώσουν και άλλο, να ριζώσουν και να βγάλουν έξω τάγματα εφόδου για να τους αντιμετωπίσουμε. Τότε θα είναι αργά, τώρα είναι εφικτό να τους σταματήσουμε σπάζοντας την απήχηση σε ένα κόσμο που τους ψήφισε οργισμένος και απελπισμένος για το πού είναι η διέξοδος.
Να κερδίσουμε στις γειτονιές τον κόσμο στην ελπίδα του κοινού αγώνα, ενοχοποιώντας τους καπιταλιστές και όχι τους μετανάστες.
Είναι λάθος η αντιμετώπιση ότι το ΛΑΟΣ δεν εκφράζει «φασιστική απειλή» αλλά είναι ένα κόμμα λαϊκίστικο στα δεξιά της ΝΔ και τίποτα άλλο. Η εθνοκάθαρση σε βάρος μεταναστών και μειονοτήτων είναι η πολιτική του. Μέσα από μια πορεία άλλοτε ψαρεύοντας μέσα στη ΝΔ και αργότερα απ΄έξω, φρόντισε να συσπειρώσει στις γραμμές του κομμάτια που σε ένα προηγούμενο διάστημα κράταγαν αποστάσεις, όπως ήταν το Ελληνικό Μέτωπο του Μ. Βορίδη (διεγραμμένου από το Σύλλογο Φοιτητών Νομικής για φασιστική επίθεση) και η Πατριωτική Συμμαχία του Κ. Πλεύρη (θεωρητικού της μεταξικής 4ης Αυγούστου). Η επίθεση του ΛΑΟΣ στο φοιτητικό κίνημα των καταλήψεων και η απαίτησή του για κατάργηση του ασύλου δείχνει πόσο νοσταλγούν τις μέρες που κυριαρχούσαν στις σχολές με την ΕΚΟΦ και τους φασίστες να καταδίδουν στους βασανιστές τους αγωνιστές φοιτητές. Σωστά, το φοιτητικό κίνημα απαγόρευσε και φέτος τη συμμετοχή της νεολαίας του ΛΑΟΣ (ΦΟΣ) στις εκλογές των συλλόγων.
Πρέπει να τους απομονώσουμε παντού, στους εργασιακούς χώρους και τις γειτονιές. Είναι λάθος ο «διάλογος» με τους εχθρούς της ελευθερίας και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Τους δίνει περιθώρια να χύνουν το ρατσιστικό τους μίσος και να αναπτύσσουν τη φασιστική τους δημαγωγία.
Σε περίοδο κρίσης η απάντηση δεν θα δοθεί μόνο με τον οικονομικό αγώνα στους χώρους δουλειάς αλλά και με τις πολιτικές μάχες στα μέτωπα που ανοίγει η κυβέρνηση. Γι’ αυτό και μέσα στα συνδικάτα και στους φοιτητικούς συλλόγους παλεύουμε για να διεκδικήσουν εδώ και τώρα την νομιμοποίηση όλων, άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες, να μην γίνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης Ο αγώνας ενάντια στο καπιταλισμό, για να μην φορτώσει στις πλάτες μας την κρίση, έχει σήμερα ανάγκη από το να ανοίξουμε ενωτικά και αποφασιστικά την μάχη με το ρατσισμό και το φασισμό, συσπειρώνοντας την πλειοψηφία των εργαζόμενων και τη νεολαία, για να σταματήσουμε την κυβέρνηση και το εκκολαπτόμενο αυγό του φιδιού. Δεν είναι υπόθεση μιας χούφτας καθαρών επαναστατών, αλλά κοινή δράση των χιλιάδων που βγήκαν στους δρόμους το Δεκέμβρη, στις απεργίες και στα αντιρατσιστικά συλλαλητήρια. Η άρχουσα τάξη και η κυβέρνηση παίζουν το χαρτί του ρατσισμού, των φασιστών και του «νόμου και της τάξης» για να απαλλαγούν από τον εφιάλτη του κινήματος. Η οργάνωση και η πολιτικοποίηση του κινήματος μπορεί να γίνει ο μοχλός για να τους σταματήσουμε.
 |
Ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε
Σύνορα ανοιχτά για όλους τους εργάτες
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου