Η υποκρισία της "φιλίας" με τους τυράννους του Μπαχρέιν



ΗΠΑ και Βρετανία ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν τη δημοκρατία και τα πολιτικά δικαιώματα σε χώρες όπως η Λιβύη και η Συρία ενώ την ίδια στιγμή βρίσκονται σε συμμαχία τη Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, το Κατάρ, το Μπαχρέιν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.


Η απόφαση της Βρετανίας να ξοδέψει 15 εκ. λίρες για την εγκατάσταση ναυτικής βάσης στο λιμάνι της Μίνα Σάλμαν πλασάρεται σαν μια "συμβολική" συμφωνία για τη σταθερότητα στην περιοχή, για την προστασία από ακαθόριστες απειλές, για την ενίσχυση της φιλίας με τα καθεστώτα του Κόλπου.


Η συμφωνία θα αποκαταστήσει τη Βρετανία ως παλιά αποικιακή δύναμη που στέκει σθεναρά στο πλευρό της Σουνίτικης μοναρχίας του Μπαχρέιν που τσάκισε αλύπητα τους αγώνες της Σιίτικης πλειοψηφίας στο νησί για δημοκρατία και πολιτικά δικαιώματα κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης το 2011.

Ο συνολικός πληθυσμός των κρατών που συνορεύουν με τον Κόλπο είναι 145 εκατομμύρια εκ των οποίων τα 110 είναι Σιίτες. Είναι λάθος να σκεφτόμαστε πως οι Σιίτες στο υπόλοιπο της Μέσης Ανατολής δεν έχουν παρατηρήσει ή δεν ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει με τους ομόθρησκούς τους στο Μπαχρέιν. Οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους έγιναν η αιχμή του δόρατος για τις Σουνίτικες κοινότητες στο Ιράκ και τη Συρία, αλλά ο εξτρεμισμός τους και η διεθνής τους απομόνωση μπορεί να οδηγήσουν τους Σουνίτες σε ήττα και στις δύο χώρες.

Η πιο ισχυρή φυσιογνωμία του Μπαχρέιν θεωρείται, όχι ο βασιλιάς Χαμάντ μπιν Ισά αλ-Χαλίφα, αλλά ο πρωθυπουργός Χαλίφα μπιν Σαλμάν αλ-Χαλίφα που παραμένει στη θέση του από το 1970. Η παραίτησή του ήταν από τα κύρια αιτήματα των διαδηλώσεων πριν τρία χρόνια, αλλά παρέμεινε ακλόνητος.

Το Μπαχρέιν υπήρξε Βρετανικό προτεκτοράτο από το 19ο αιώνα ως την ανεξαρτησία του 1971. Διοικούνταν από τη δυναστεία των αλ-Χαλίφα, βρίσκοντας πάντα στο πρόσωπο της Βρετανίας μία ασπίδα απέναντι στις διεθνείς αντιδράσεις για τον απολυταρχισμό του καθεστώτος. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 υπουργός ασφάλειας ήταν ο Ίαν Χέντερσον που είχε παίξει ρόλο στην καταστολή της εξέγερσης των Μάο-Μάο στην Κένυα τη δεκαετία του 1950.

Τα σεχταριστικά μίση μεταξύ των Σουνίτικων και Σιίτικων κοινοτήτων έχουν βαθύνει τα τελευταία χρόνια με τους Σιίτες να είναι πιο περιθωριοποιημένοι από ποτέ.

Οι βάσεις του Μπαχρέιν θα χρησιμοποιηθούν για τις επιχειρήσεις της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ, αλλά σε τόσο μικρή κλίμακα που δεν πρόκειται να επηρεάσουν την έκβαση του πολέμου με το ISIS.

Σχόλια