Κομπανί, η κοινή μοίρα του Κουρδικού ζητήματος και της Συριακής Επανάστασης


   Η πόλη με τον κούρδικο στην πλειονότητά του πληθυσμό Κομπανί της Συρίας βρίσκεται σε άμεση απειλή εδώ και πολλές βδομάδες από το Ισλαμικό Κράτος (ISIS). Απ' την αρχή της επίθεσης στις 16 Σεπτέμβρη 2014, περισσότεροι από 550 ανθρώπους σκοτώθηκαν, εκ των οποίων 298 μαχητές του ISIS και 236 κούρδοι/-ισσες αντάρτες/-ισσες και το ένα εικοστό των κατοίκων. Περισσότεροι από 12.000 κατοίκους βρίσκονται ακόμα σε διάφορα σημεία της πόλης Κομπανί, ενώ οι επιθέσεις του ISIS στην πόλη του Κομπανί και στα γειτονικά χωριά ανάγκασαν σε φυγή 200.000 ανθρώπους.

   Η πόλη θα είχε πέσει προ πολλού αν δεν υπήρχε η αντίσταση που οργανώθηκε από το κόμμα Δημοκρατική Ένωση Κούρδων (PYD, που συνδέεται με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, PKK), και τις στρατιωτικές του δυνάμεις, τις Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (YPG), αλλά και η ενεργή συμμετοχή τουλάχιστον τριών ταγμάτων μαχητών Αράβων που βρίσκονται στην πόλη: του τάγματος "επαναστατών του αλ Ράκα", του τάγματος "Ήλιος του Βορρά" και του τάγματος του "Ζιραμπλί". Στις 4 Οκτώβρη ο συριακός Στρατός αποφάσισε επίσης την αποστολή χιλίων μαχητών για να υπερασπιστούν το Κομπανί.

   Το Κομπανί, που είναι η τρίτη σε μέγεθος κούρδικη πόλη της Συρίας, ήταν η πρώτη πόλη της περιοχής που απελευθερώθηκε από το καθεστώς Άσαντ στις 19 Ιούλη 2012. Το Κομπανί είναι κέντρο ενός από τα τρία καντόνια (μαζί με τα Αφρίν και Σιζρέ) που βρίσκονται σε "αυτόνομες δημοκρατικές περιοχές" στη βάση μιας συνομοσπονδίας "κούρδων, αράβων, ασσυρίων, χαλδέων, τουρκμένιων, αρμενίων και τσετσένων", της Ροτζάβα (όπως είναι το όνομα του ανατολικού ή συριακού Κουρδιστάν). Εμπειρίες αυτο-διοίκησης πολύ ενδιαφέρουσες, ιδιαίτερα στο επίπεδο των γυναικείων και μειονοτικών δικαιωμάτων, αλλά και μ' άλλες τόσες αντιφάσεις, όπως ο αυταρχισμός της PYD.

   Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η PYD, όπως ακριβώς η μητέρα οργάνωσή της, το PKK, χαρακτηρίζεται από μια απουσία δημοκρατικής αναφοράς τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της απέναντι στους πολιτικούς της αντιπάλους ή σε άλλες ομάδες. Να θυμηθούμε για παράδειγμα τα κινήματα διαμαρτυρίας του καλοκαιριού του 2013 σε κάποιες πόλεις τις Ροτζάβα, όπως και στις Αμούντα και Ντεραμπισία, ενάντια στην καταστολή και τις συλλήψεις από τις δυνάμεις του PYD κούρδων επαναστατών ακτιβιστών.

   Αυτό όμως δε μας εμποδίζει στο να προσφέρουμε την πλήρη στήριξή μας στο κίνημα εθνικής απελευθέρωσης των κούρδων στον αγώνα τους για αυτοδιάθεση στο Ιράκ, τη Συρία, την Τουρκία, το Ιράν απέναντι στα αυταρχικά Κράτη που τους καταπιέζουν ή τους εμποδίζουν ως προς την αυτοδιάθεσή τους. Γι' αυτό και πρέπει εξίσου να απαιτήσουμε την απόσυρση του PKK απ' όλες τις λίστες των τρομοκρατικών οργανώσεων στην Ευρώπη κι αλλού.

    Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να κάνουμε κριτική στην ηγεσία του PKK ή του PYD για κάποιες απ' τις πολιτικές τους, αλλά αφού έχουμε υποστηρίξει εξαρχής και άνευ όρων κάθε μορφή αγώνα για την απελευθέρωση και τη χειραφέτηση των κούρδων εργατών.

Η συμμαχία και η Τουρκία: ενάντια στους Κούρδους

   Οι βομβαρδισμοί της διεθνούς συμμαχίας υπό τη διοίκηση των ΗΠΑ και με τη συνεργασία των αντιδραστικών μοναρχιών του Κόλπου δεν κατάφεραν να σταματήσουν τις επιθέσεις του ISIS από τις 23 Σεπτέμβρη.

   Αυτό αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι αυτή η στρατιωτική επέμβαση δεν έχει σκοπό να βοηθήσει τους ντόπιους πληθυσμούς αλλά μάλλον να υπηρετήσει τα συμφέροντα των ανατολικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, σε συμφωνία με το ρώσικο ιμπεριαλισμό και με τα καθεστώτα της περιοχής, που συμμετέχουν άμεσα (Σαουδική Αραβία και Κατάρ) ή όχι (Τουρκία) στη συμμαχία, στην οποία αντιτίθεται μόνο το Ιράν. Όλοι αυτοί οι παράγοντες έχουν σα στόχο να τερματίσουν στις επαναστατικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή και να αποκαταστήσουν τη σταθερότητα με απολυταρχικά καθεστώτα που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους και όχι αυτά των λαϊκών μαζών της περιοχής.

   Απ' την πλευρά της η κυβέρνηση του AKP έδειξε και πάλι την αντίθεσή της σε κάθε σχέδιο για αυτοδιάθεση των Κούρδων που θα έθετε υπό αμφισβήτηση τα πολιτικά της συμφέροντα.

   Ο βασικός στόχος της Τουρκίας είναι να εμποδίσει τη δημιουργία αυτόνομης κούρδικης ζώνης κατά μήκος των συνόρων της με τη Συρία και γι' αυτό ένα από τα βασικά αιτήματα της κυβέρνησης της Άγκυρας προς τη συμμαχία και τη διεθνή κοινότητα είναι η δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης στη Συρία και όχι όπως λέει τάχα για την προστασία των τομέων του ελεύθερου συριακού στρατού που σήμερα πολεμά στο πλευρό των Κούρδων το ISIS.

   Στο ίδιο πλαίσιο, η Τουρκία εμπόδισε και πάντα εμποδίζει τους μαχητές του YPG να επιστρέψουν στο Κομπανί για να βοηθήσουν τις κούρδικες δυνάμεις που βρίσκονται εκεί, ενώ οι τουρκικές αρχές επέβαλαν πλήρη απαγόρευση κυκλοφορίας σε έξι επαρχίες της χώρας όπου η πλειονότητα του πληθυσμού είναι Κούρδοι μετά από σημαντικές διαδηλώσεις που ξέσπασαν ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της μη αποστολής βοήθειας στην πόλη του Κομπανί ή της άρνησης της διέλευσης στη Συρία των κούρδων μαχητών.

  Για τις τέσσερις μέρες που κράτησαν οι ταραχές, ένας πρώτος επίσημος απολογισμός από τον εσωτερικών Εφκάν Αλά κάνει λόγο για 31 νεκρούς και 360 τραυματίες και για πάνω από χίλιες συλλήψεις (στην πλειοψηφία τους Κούρδοι) και σοβαρές υλικές ζημιές, κυρίως στα νοτιοανατολικά της χώρας. 

   Απ' την πλευρά του, ο αρχηγός του PYD, Σαλί Μουσλίμ, άσκησε πιέσεις στην Τουρκία προκειμένου να επιτρέψει να περάσουν οι μαχητές και τα όπλα στο Κομπανί, εκφράζοντας παράλληλα την κατηγορηματική αντίθεσή του στην είσοδο τούρκικου στρατού στην πόλη, που θα σήμαινει κατά τη γνώμη του περίπου "κατοχή".

   Ο φυλακισμένος αρχηγός του PKK Αμπντουλάχ Οτζαλάν επεσήμανε ότι η πτώση του Κομπανί θα μπορούσε να σηματοδοτήσει τη λήξη των προσπαθειών ειρήνευσης που βρίσκονται σε εξέλιξη τα τελευταία δύο χρόνια ανάμεσα στην Τουρκία και το PKK. Υπενθυμίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 8.000 Κούρδοι πολιτικοί κρατούμενοι στις τουρκικές φυλακές κατηγορούμενοι για τρομοκρατία.

Μια ήττα για το Κομπανί θα είναι μια ήττα για τη συριακή επανάσταση

   Η πτώση του Κομπανί στα χέρια του ISIS θα αποτελέσει μια διπλή ήττα: για την αυτοδιάθεση του Κουρδικού λαού και για τη Συριακή Επανάσταση. Να το ξεκαθαρίσουμε όμως ότι αυτό δε θα σημάνει και το τέλος των δύο αυτών διαδικασιών.

   Οι αυτόνομες δημοκρατίες της Ροτζάβα είναι μια άμεση και θετική συνέπεια της Συριακής Επανάστασης. Αυτή η αυτονομία των κούρδικων περιοχών δε θα γινότανε ποτέ εφικτή χωρίς το μαζικό και λαϊκό κίνημα από τα κάτω των λαών της Συρίας (των ενωμένων Αράβων, Κούρδων και Ασσυρίων) ενάντια στο εγκληματικό και αυταρχικό καθεστώς του Άσαντ. Είναι οι ίδιες λαϊκές δυνάμεις που αντιστάθηκαν στις ισλαμικές αντιδραστικές δυνάμεις που επιτέθηκαν και επιτίθενται μέχρι σήμερα στις αυτόνομες περιοχές της Ροτζάβα. Σήμερα, μαχητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού και του YPG μάχονται δίπλα δίπλα ενάντια στο ISIS ενώ πολυάριθμες διαδηλώσεις συμπαράστασης στην πόλη του Κομπανί έχουν πραγματοποιηθεί στα "απελευθερωμένα" από τις επαναστάτες χωριά και γειτονιές της Συρίας.

   Η επανάσταση από τα κάτω των λαϊκών μαζών της Συρίας, Αράβων, Κούρδων και Ασσυρίων, είναι η μόνη λύση απέναντι στο θρησκευτικό κοινοτισμό και τον εθνικιστικό σοβινισμό.

   Η αυτοδιάθεση των κούρδων ενισχύθηκε από τη συριακή επανάσταση και μόνο μέσα από αυτή θα συνεχίσει να ενισχύεται.

   Μια ήττα της συριακής επαναστατικής διαδικασίας και των στόχων της θα αποτελέσει κατά πάσα πιθανότητα και το τέλος της εμπειρίας των αυτόνομων περιοχών της Ροτζάβα και των ελπίδων του Κούρδικου λαού να αποφασίζει για το μέλλον του...

Ολόκληρο το κείμενο στα γαλλικά

Σχόλια