Ο Τρότσκι για το Μπρεστ-Λιτόφτσκ



Έλαβα τη γνώμη του Τρότσκι για το Μπρεστ-Λιτόφτσκ, την οποία και παραθέτω στους αναγνώστες προς διαφώτιση. Τα παρακάτω λόγια είναι δικά του:    

   Διάβασα τα αποκόμματα των εφημερίδων που μου έστειλες και που περιελάμβαναν άρθρα -η συντάκτρια των οποίων προφανώς δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει ακόμα τη νηπιακή ηλικία- που πραγματεύονται τη Ρωσική Επανάσταση και την ειρήνη του Μπρεστ-Λιτόφτσκ.

   Σ' ένα απ' αυτά τα άρθρα που μου έστειλες υποστηρίζεται ότι ήμουν "αντίθετος με την ειρήνη του Μπρεστ-Λιτόφτσκ που σήμανε την καταπάτηση όλων των αρχών που είχαμε διακηρύξει", ότι ήταν η πηγή όλων των δεινών που βρήκανε την επανάσταση, ότι ο εμφύλιος πόλεμος ήταν μια τιμωρία για την "προδοσία" μας, και ότι παραδώσαμε την Εσθονία, τη Λετονία και την Ουκρανία στο Γερμανικό Ιμπεριαλισμό.

    Παρότι δεν είναι ό,τι καλύτερο να ξοδεύει κανείς κάποιο απ' το χρόνο του κάνοντας κριτική σε τέτοιες παιδιάστικες φλυαρίες, χρειάζεται όμως να το κάνει κι αυτό, γιατί αυτές οι φλυαρίες εκδίδονται, και προφανώς κάποιος τις διαβάζει.

    1. Υπογράψαμε την ειρήνη του Μπρεστ-Λιτόφτσκ γιατί η Γερμανία είχε έναν ισχυρό καπιταλιστικό στρατό κι εμείς δεν είχαμε τότε επαναστατικό στρατό. Η ειρήνη του Μπρεστ-Λιτόφτσκ μπορεί να θεωρηθεί προδοσία στο βαθμό που η αποδοχή δυσμενών όρων από τους εργάτες μετά από μια αποτυχημένη απεργία μπορεί να θεωρηθεί προδοσία.

    "Προδώσαμε" τη Λετονία και την Ουκρανία. Μα είχαμε καμιά πιθανότητα τότε να τις ελευθερώσουμε; Αν ναι, με ποιον τρόπο; Και γιατί η μεγαλόψυχη, πλην όμως ανόητη συντάκτρια περιορίζει τη συμπάθειά της στη Λετονία και την Ουκρανία; Γιατί δεν είχε την απαίτηση να απελευθερώναμε την ίδια τη Γερμανία και αρκετές άλλες χώρες που στέναζαν τότε και στενάζουν ακόμα κάτω από την καταπίεση του ιμπεριαλισμού;

   Στην πραγματικότητα, ήτανε με τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια που καταφέραμε να κρατήσουμε τμήμα των εδαφών μας, όταν ο Γερμανικός μιλιταρισμός, που ήταν παντοδύναμος, απέσπασε το υπόλοιπο.

    2. Γιατί εναντιώθηκα στην ειρήνη του Μπρεστ-Λιτόφτσκ; Η συντάκτρια δίνει μια ψευδή παράθεση των γεγονότων. Είναι απολύτως αληθές ότι, σε πλήρη συμφωνία με το Κόμμα, δεν υπέγραψα την ειρήνη του Μπρεστ-Λιτόφτσκ, ελπίζοντας ότι οι Γερμανοί εργάτες δε θα άφηναν τους Γιούνγκερ να στείλουν τα στρατεύματά τους ενάντια στην Επαναστατική Ρωσία, αφού η τελευταία είχε ανοιχτά δηλώσει ότι θα σταματούσε να πολεμά και θα ακινητοποιούσε το στρατό της. Ο Σύντροφος Λένιν θεώρησε αυτό το βήμα πολύ ριψοκίνδυνο και πίστευε ότι οι Χοεντσόλερν θα συντρίβανε την Επανάσταση πριν οι Γερμανοί εργάτες ξεσηκωθούν. Μετά την άρνηση μου να υπογράψω, ο Γερμανικός στρατός πέρασε στην επίθεση. Ήμασταν αρκετά ανίσχυροι. Τι έπρεπε να κάναμε; Θα μπορούσαμε είτε να πετάξουμε το μισό ανθό της εργατικής τάξης εναντίον του Κάιζερ και έτσι να σφραγίσουμε τη μοίρα της Επανάστασης είτε να δεχθούμε προσωρινά τη θηλιά της ειρήνης του Μπρεστ-Λιτόφτσκ. Κάναμε το δεύτερο.

    Μ' αυτό τον τρόπο κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Παροπλισμένοι καθώς ήμασταν τότε, αρνηθήκαμε να υποχωρήσουμε και καλέσαμε σε συμπαράσταση τους Γερμανούς εργάτες, τους Ευρωπαίους εργάτες και την εργατική τάξη όλου του κόσμου. Αλλά η επίθεση του Γιούνγκερ άρχισε προτού εκδηλωθεί η συμπαράσταση του προλεταριάτου. Και έπρεπε προσωρινά να υποχωρήσουμε για να προετοιμάσουμε πιο σταθερά την επαναστατική "ρεβάνς". Οι ταξικά συνειδητοί εργάτες των διαφόρων χωρών κατάλαβαν το νόημα της δράσης μας σε σχέση με την ειρήνη του Μπρεστ-Λιτόφτσκ. Μα η συναισθηματική, αναρχικιά προβατίνα, βελάζοντας τα άρθρα της δεν προβληματίστηκε να σκεφτεί για ιστορικές πραγματικότητες, συσχετισμούς δυνάμεων, κλπ. Έχει τις δικές της τακτικές: στη Νέα Υόρκη βελάζει ενάντια στον καπιταλισμό, μετά την κοπανάει στη Μόσχα, κι εκεί βελάζει ενάντια στην προδοσία της Σοβιετικής Δημοκρατίας, και ύστερα την ξανακοπανάει στη στρούγκα των καπιταλιστικών χωρών. Είναι πολύ απλούστερο να βελάζεις ενάντια στην ιστορία απ' το να παίρνεις μέρος πραγματικά στη δημιουργία της.

    3. Όλη η κουβέντα για την ειρήνη του Μπρεστ-Λιτόφτσκ ότι είναι αιτία του εμφυλίου πολέμου δεν είναι λιγότερο ηλίθια. Ο εμφύλιος πόλεμος ήταν αποτέλεσμα της σύγκρουσης των ασυμφιλίωτων συμφερόντων του κερδισμένου προλεταριάτου και της ηττημένης αστικής τάξης. Η αστική τάξη έψαχνε τη συνδρομή της Γερμανίας και των Συμμάχων. Μία προλεταριακή επανάσταση είναι αδύνατη χωρίς εμφύλιο πόλεμο. Η επέμβαση του ενός ή του άλλου στρατού είναι μόνο ένα επεισόδιο αυτού του πολέμου. Το επιχείρημα ότι ο Ουκρανός χωρικός έγινε εχθρικός απέναντι στους Μπολσεβίκους χάρη στην ειρήνη του Μπρεστ-Λιτόφτσκ είναι όλο μια χαζομάρα. Απεναντίας, κάτω από την καταπίεση των Γιούνγκερ, ο Μποσλεβικισμός έγινε το σημείο αναφοράς, όχι μόνο για την κοινωνική, αλλά και για την εθνική χειραφέτηση. Όλοι οι στασιαστές αρχίσανε να αυτοαποκαλούνται Μπολσεβίκοι.

An Anarchist on Russia: A Reply to Emma Goldman

Γουίλιαμ Χέιγουντ


Source: The Communist Review, August 1922, Vol. 3, No. 4.
Publisher: Communist Party of Great Britain
Transcription/Markup: Brian Reid
Public Domain: Marxists Internet Archive (2006). You may freely copy, distribute, display and perform this work; as well as make derivative and commercial works. Please credit “Marxists Internet Archive” as your source.

Σχόλια