22/3: Ευρώπη Ενάντια στο Ρατσισμό, το Φασισμό και τα Μέτρα Λιτότητας




ΜΑΔΡΙΤΗ

Το Σάββατο στη Μαδρίτη συνδικάτα και κινήματα διοργάνωσαν μια πρωτοφανή διαδήλωση σεισμό. Παλιότεροι ακτιβιστές προσπαθούσαν να βρουν μέτρο σύγκρισης. Ούτε τα μεγάλα αντιπολεμικά συλλαλητήρια, ούτε οι μεγάλες στιγμές του κινήματος 15Μ (αυτό που διεθνώς έγινε γνωστό ως Ιντιγνάδος – Αγανακτισμένοι) δεν έφτασαν σε τόσο μεγάλη κινητοποίηση.

Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι ήταν πάνω από δύο εκατομμύρια. Πολλοί από τους οργανωτές των συνδικάτων κάνουν λόγο για τρία εκατομμύρια. Τα μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για μερικές δεκάδες χιλιάδες. Τα εκατομμύρια που πήραν μέρος όμως ξέρουν ότι είδαν μπροστά τους το μεγαλύτερο ανθρώπινο ποτάμι, οι διαδηλωτές χάνονταν στον ορίζοντα προς κάθε σημείο της πρωτεύουσας. Μόνο από την Ανδαλουσία, η οποία σχημάτισε την “Πορεία του Νότου” ξεκίνησαν περίπου 700 πούλμαν γεμάτα. Πολύς άλλος κόσμος κινήθηκε με τα δικά του μέσα, ή απλώς παίρνοντας λεωφορείο ή τρένο. Περίπου 1000 άνθρωποι έκαναν τη μεγάλη αυτή πορεία (πάνω από 500χλμ) με τα πόδια. Το αποτέλεσμα ήταν ότι περισσότεροι από 40 χιλιάδες “Νότιοι” βρέθηκαν το πρωί του Σαββάτου σε ένα προάστιο 14 χιλιόμετρα έξω από τη Μαδρίτη και βάδισαν ως οργανωμένο μπλοκ προς το κέντρο. Την ίδια στιγμή από αντίστοιχα προάστια της Μαδρίτης ξεκινούσαν πορείες με κόσμο που έφτασε από το Βορρά, τα Βορειοανατολικά, τα Βορειοδυτικά, τη Δύση, την Ανατολή, τη Γαλικία και μια πορεία μεταναστών.

Μέχρι να φτάσουν οι πορείες στο κέντρο της Μαδρίτης είχαν ήδη πολλαπλασιαστεί με κόσμο από τα προάστια της Μαδρίτης που περίμενε στην πόρτα του σπιτιού του για να χαιρετίσει τους διαδηλωτές και να πάρει μέρος. Το ίδιο έγινε στους μεγάλους εργατικούς χώρους της πρωτεύουσας. Οι πυροσβέστες είχαν ανάψει τις σειρήνες στα κεντρικά και η πορεία της Ανδαλουσίας έκανε παράκαμψη ώστε οι διαδηλωτές να ανταλλάξουν συνθήματα και αγκαλιές με τους πυροσβέστες. Στα μεγάλα νοσοκομεία οι εργαζόμενοι είχαν κατέβει με πανό στην είσοδο -παρότι δεν ήταν μέρα απεργίας. Όταν οι “πορείες” έφτασαν στο κέντρο δεν υπήρχε τρόπος να κινηθείς. Από παντού έφταναν νέα κύματα διαδηλωτών με πανό και σημαίες.

Η “πορεία για την αξιοπρέπεια” όπως ήταν η επίσημη ονομασία της ήταν αρχικά μια πρωτοβουλία του συνδικάτου SAT από την Ανδαλουσία. To SAT είναι ένα αντικαπιταλιστικό συνδικάτο και ο επικεφαλής του, Ντιέγκο Κανιαμέρο, έχει γίνει προσωπικότητα γνωστή σε πανεθνικό επίπεδο.

Για τον κόσμο που παλεύει είναι μια μορφή συνδικαλιστή που οργανώνει στη βάση και βρίσκεται σε κάθε μάχη χωρίς να φοβάται να συλληφθεί επανειλημμένες φορές -και χωρίς να φοβάται τα πρόστιμα γιατί όπως λέει ο ίδιος δεν έχει τίποτα στην ιδιοκτησία του για να του το κατάσχουν. Για την άρχουσα τάξη είναι το αρνητικό πρότυπο του αριστεριστή. Το SAT εδώ και μήνες ξεκίνησε μια πανεθνική καμπάνια με τον Κανιαμέρο ομιλητή και έτσι χτίστηκαν συμμαχίες με συνδικάτα και κινήματα από όλη τη χώρα. Όχι μόνο αντικαπιταλιστικά συνδικάτα, αλλά και τμήματα των CCOO (που παραδοσιακά συνδέονται με το Κομμουνιστικό Κόμμα).

Αυτό που τελικά έγινε ξεπερνούσε αυτά τα όρια. Στην πραγματικότητα ήταν μια επιστροφή του κινήματος 15Μ, με πολλές περισσότερες εμπειρίες και αυτή τη φορά με τα συνδικάτα στο επίκεντρο της κινητοποίησης. Το 15Μ όταν οργάνωνε τις μεγάλες περικυκλώσεις του κοινοβουλίου το 2011 δεν επέτρεπε τη συμμετοχή συνδικάτων. Τώρα τα κινήματα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, για τους ελεύθερους χώρους, για τα δικαιώματα των ανέργων, για το δικαίωμα στην έκτρωση βρίσκονταν εκεί από κάθε γειτονιά με μαζικά μπλοκ, γνωρίζοντας πως την πρωτοβουλία την έχουν τα συνδικάτα.

Το κλίμα στο κίνημα στο ισπανικό κράτος είναι ενθουσιώδες. Ήδη πριν από την κινητοποίηση, δύο πρόσφατες νίκες είχαν παίξει ρόλο. Στη Μαδρίτη το κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της υγείας ανάγκασε τον πρόεδρο της Κοινότητας της Μαδρίτης (αντίστοιχο του Νομάρχη) να πει ότι ακυρώνει την ιδιωτικοποίηση. Σώθηκαν 27 κέντρα υγείας, έξι νοσοκομεία, ένα γηροκομείο και πολλές άλλες μονάδες. Τις ίδιες σχεδόν μέρες μια εξέγερση στο Γκαμονάλ του Μπούργκος ανάγκασε τον δήμαρχο να ακυρώσει τα σχέδια ανάπλασης ενός δρόμου που ήθελε να τον μετατρέψει σε μια τεράστια λεωφόρο με εμπορικά κέντρα. Και οι δύο πολιτικοί που έκαναν πίσω είναι μέλη του κυβερνώντος δεξιού Λαϊκού Κόμματος.

Εκατομμύρια άνθρωποι που εμπνεύστηκαν από αυτές τις νίκες, το περασμένο Σάββατο πήραν μια μεγάλη δόση αυτοπεποίθησης συμμετέχοντας στην πορεία της Μαδρίτης και γύρισαν στις γειτονιές και στους χώρους τους για να οργανώσουν τη συνέχεια.



ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ

Πάνω από 5000 διαδήλωσαν το Σάββατο στο κέντρο του Άμστερνταμ, ενάντια στο ρατσισμό και τις διακρίσεις.
Οι δηλώσεις μίσους του αρχηγού του ακροδεξιού κόμματος PVV για ‘λιγότερους Μαροκινούς’ μετά την εκλογική άνοδο της ακροδεξιάς στις δημοτικές εκλογές της περασμένης Τετάρτης, ήταν η σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι. Χιλιάδες διαδηλωτές πλημμύρισαν το κέντρο του Άμστερνταμ, φωνάζοντας όλοι μαζί ‘Είμαστε όλοι Μαροκινοί’.
Ντόπιοι και μετανάστες συγκεντρώθηκαν από νωρίς στην πλατεία Museumplein όπου ακούστηκαν ομιλίες από κοινότητες προσφύγων και οργανώσεις ακτιβιστών. Χαρακτηριστική από τις ομιλίες ήταν η δυσπιστία του κόσμου στις ηγεσίες των μεγάλων κομμάτων και η ανάγκη για οργάνωση του αντιρατσιστικού κινήματος από τα κάτω.

Όταν ο δήμαρχος της πόλης ανέβηκε στο βήμα προσπαθώντας να μετριάσει τη δυσαρέσκεια του κόσμου ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές, γιουχαρίστηκε από ομάδα διαδηλωτών για την υποκριτική του εμφάνιση στο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο. Ο δήμαρχος, είναι μέλος του Eργατικού Kόμματος (PvdA), ο αρχηγός του οποίου πριν από δύο χρόνια είχε αναφέρει ότι οι Μαροκινοί διαθέτουν το μονοπώλιο στην εγκληματικότητα.

Η συγκέντρωση και η μαζική διαδήλωση έδειξαν ξεκάθαρα ότι οι Ολλανδοί έχουν κουραστεί με το ρατσισμό και καταλαβαίνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι οι μετανάστες από το Μαρόκο και το Σουρινάμ αλλά οι ρατσιστικές πολιτικές και οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια.­

Κατερίνα Παπαδούλη



ΓΑΛΛΙΑ

Με 3 μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις (Παρίσι, Τουλούζ, Ναντ) και μια αντιφασιστική συναυλία στην Μασσαλία ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις στις 22 Μάρτη στην Γαλλία, για την παγκόσμια ημέρα ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό.

Στο Παρίσι η διαδήλωση ξεκίνησε από την Pl. Republique, ένα κεντρικό σημείο της πόλης και αφού πέρασε από τις πιο παραδοσιακά “λαϊκές” γειτονιές κατέληξε στο “Στάλινγκραντ” όπου ακολούθησαν ομιλίες και χαιρετισμοί. Μεγάλη συμμετοχή στη διαδήλωση πέρα από τα οργανωμένα πολιτικά κομμάτια του κινήματος (Paris antifa, CNT, CAPAB, NPA, ENSEΜBLE) είχαν και οι μετανάστες οι οποίοι διαδήλωσαν οργανωμένα πίσω από το κεντρικό πανό των “sans papiers” καθώς επίσης και ομάδες lgbt και φεμινιστριών. Τα συνθήματα που δονούσαν την ατμόσφαιρα ήταν “Παύλος - Κλεμάν είσαστε μαζί μας” και το σύνθημα “Ολοι μαζί κόντρα στους φασίστες” το οποίο το τραγουδούσαν οι διαδηλωτές με την μελωδία του γνωστού “Tous ensemble oe-oe!!!” το οποίο θύμισε σε πολλούς τις μεγάλες αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις στις αρχές του 2000. Στις ομιλίες πολλές ήταν οι αναφορές στο κίνημα στην Ελλάδα, στους χιλιάδες που διαδήλωναν το Σάββατο στις μεγάλες πόλεις, αλλά και στην ΚΕΕΡΦΑ της οποίας πρωτοβουλία ήταν και αυτό το κεντρικό διεθνές κάλεσμα.

Η συνέχεια για τους αντιφασίστες στη Γαλλία πρέπει να είναι το ίδιο δυναμική, αλλά και ενιαία. Δυστυχώς τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των δημοτικών εκλογών, με την μεγάλη άνοδο του φασιστικού κόμματος της Λεπέν μας δείχνουν ότι πρέπει το αντιφασιστικό κίνημα και η αριστερά από εδώ και πέρα να βάλουν τα δυνατά τους, πρωτοστατώντας στη δημιουργία μετώπου ενάντια στη Λεπέν και στις ναζιστικές συμμορίες που καλύπτει.

Μάνος Καρτέρης



ΛΟΝΔΙΝΟ

Φανταστική ήταν η συμμετοχή στο συλλαλητήριο ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό στις 22 Μάρτη στο Λονδίνο, με τη συμμετοχή περίπου δέκα χιλιάδων ανθρώπων.
Η διαδήλωση ήταν ζωντανή, θετική, ποικιλόμορφη και ζωντανή με τη συμμετοχή μιας σειράς από διαφορετικές κοινότητες, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών από τις χώρες της ΕΕ όπως τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Πολωνία, μέχρι Ρομά, τσιγγάνων, Κούρδων, μουσουλμάνων, χριστιανών και από άλλες θρησκευτικές κοινότητες μαζί με τα συνδικάτα, αντιρατσιστικές, αντιφασιστικές κινήσεις και κοινωνικά κινήματα. Η εκδήλωση ήταν μια θαυμάσια επίδειξη της διαφορετικότητας, της πολυπολιτισμικότητας και της ενότητας ενάντια στο ρατσισμό και το μίσος .

Ο συνθέτης του τραγουδιού Free Nelson Mandela, Jerry Dammers, μεταξύ των τραγουδιών, παρενέβαινε για να στείλει ισχυρά αντιρατσιστικά μηνύματα. Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο Diane Abbott βουλευτής ο οποίος είπε : “Δεν θέλουμε την πολιτική των υπονόμων να επικρατήσει στην πορεία προς τις εκλογές του προσεχή Μαίου”. «Είμαι ένας διεθνιστής και χαιρετίζω όλους τους εργαζόμενους στην Ευρώπη”, είπε ο Mohammad Taj, πρόεδρος του Συνδικάτου TUC. “Αυτό που έχουμε είναι η ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων, αλλά οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να κινηθούν επειδή είναι Μαύροι ή Ασιάτες ή Βούλγαροι”. Στη συνέχεια το λόγο πήραν η Natalie Bennett, ηγέτης του Κόμματος των Πρασίνων της Αγγλίας και της Ουαλίας, ο Tommy Tomescu της Συμμαχίας Ενάντια στις διακρίσεις κατά των Ρουμάνων και των Βουλγάρων, συγγενείς των μαύρων μεταναστών που δολοφονήθηκαν από την αστυνομία, η κόρη του Mohammed Saleem, ο οποίος δολοφονήθηκε από έναν Oυκρανό φασίστα πέρυσι, ο Maurice Wren Διευθύνων Σύμβουλος από το Συμβούλιο Προσφύγων, ο Edie Friedman από το Εβραϊκό Συμβούλιο για τη Φυλετική Ισότητα και πολλοί άλλοι.



ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ

Η διαδήλωση που καλέστηκε στη Βαρκελώνη από την Κίνηση “Ενότητα Ενάντια στο Φασισμό και το Ρατσισμό” (UCFR) ήταν επιτυχημένη. Η διαμαρτυρία με τη συμμετοχή 1000 περίπου ατόμων, ήταν κομμάτι της διαρκούς προσπάθειας που κάνουμε για να χτίσουμε το κίνημα στην Καταλονία. Οι τοπικές επιτροπές της Κίνησής μας (UCFR) και οργανώσεις που τη στηρίζουν, μοίρασαν περίπου 20.000 προκηρύξεις προετοιμάζοντας τη διαδήλωση, εξηγώντας την ανάγκη να δώσουμε μία ισχυρή και ενωμένη μάχη ενάντια στην ακροδεξιά στις ερχόμενες Ευρωεκλογές του Μαΐου.

Υπάρχει μια ισχυρή παράδοση στην Καταλονία των “Castellers”, ομάδων που σχηματίζουν ανθρώπινους πύργους μέχρι και δέκα επίπεδα ψηλά και μία από αυτές έκανε επίδειξη στο τέλος της διαδήλωσης. Η διαδήλωση έσφυζε από τη διαφορετικότητα και την αντιπροσωπευτική συμμετοχή, που κυμαίνονταν από βουλευτές και συνδικαλιστές μέχρι την αντικαπιταλιστική αριστερά και ριζοσπάστες αντιφασίστες.

Την ίδια μέρα γινόταν στη Μαδρίτη το μεγάλο συλλαλητήριο των εκατομμυρίων «για την Αξιοπρέπεια», στο οποίο πολλές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένης της Κίνησης UCFR και χιλιάδες Καταλανών, συμμετείχαν ενεργά. Δυστυχώς οι διοργανωτές δεν συμφώνησαν να συμπεριλάβουν την πάλη ενάντια στο φασισμό στα αιτήματά τους. Αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει σε όλο το ισπανικό κράτος, για να πειστεί η αριστερά για την ανάγκη ενός ενωμένου αντιφασιστικού αγώνα. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν πλέον ενωμένες κινήσεις που χτίστηκαν στη χώρα των Βάσκων, όπου υπήρχε μια επιτυχημένη διαδήλωση στις 22 Μάρτη, και στην Ανδαλουσία. Συνολικά η 22 Mάρτη μας έδωσε τη δύναμη για να συνεχίσουμε τις μάχες.

David Karvala, ακτιβιστής UCFR και μέλος της En Lluita, αδελφή οργάνωση του ΣΕΚ



ΣΚΩΤΙΑ

Το Σάββατο 22 Μάρτη η Γλασκώβη και όλη η Σκωτία ξεσηκώθηκε κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Πάνω από 1000 φοιτητές, συνδικαλιστές, κοινότητες μεταναστών και ρομά, εκλεγμένοι πολιτικοί από όλο το πολιτικό φάσμα και την αριστερά διαδήλωσαν στους δρόμους της Γλασκώβης σε αλληλεγγύη με τους αντιρατσιστές και τους αντιφασίστες σε όλη την Ευρώπη. Το πανό στο μπροστινό μέρος της πορείας έγραφε: "Αντίσταση στο ρατσισμό και το φασισμό. Να μη γίνουν οι μετανάστες αποδιοπομπαίοι τράγοι. Όχι στην ισλαμοφοβία. Ναι στη διαφορετικότητα!"

Η πορεία ήταν πολύ δυνατή, εορταστική και υπήρξε μεγάλη εκπροσώπηση της πολυμορφίας που αγωνιζόμαστε να υπερασπιστούμε. Μουσουλμάνοι, Ινδουιστές, Σιχ, σοσιαλιστές και Χριστιανοί, μικρά παιδιά, μαθητές, γονείς και παππούδες διαδήλωσαν πλάι-πλάι με μεγάλα χαμόγελα στα πρόσωπά τους, φωνάζοντας : «μαύροι και λευκοί, ενωθείτε για να πολεμήσουμε. Τσακίστε το SDL!» (η τοπική ρατσιστική, φασιστική, ισλαμοφοβική ομάδα) και «UKIP Δεν θέλουμε την υποκρισία σας». Άλλα δημοφιλή συνθήματα της ημέρας ήταν: «Η ανεργία και ο πληθωρισμός δεν προήλθαν από τη μετανάστευση, μαλακίες, ο εχθρός είναι το κέρδος» και «Πες το δυνατά, πες το καθαρά, οι πρόσφυγες είναι ευπρόσδεκτοι εδώ!»

Ομιλητές στο συλλαλητήριο ήταν αγωνιστές από ένα ευρύ φάσμα των συνδικάτων, όπως ο Larry Flanagan, γενικός γραμματέας του EIS (‘Ενωση Εκπαιδευτικών Σκωτίας) και ο Dave Moxham, Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Εμπορίου Σκωτίας (που εκπροσωπεί 630.000 μέλη συνδικαλιστικών οργανώσεων). Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν η Eva, μια γυναίκα από την κοινότητα των Ρομά, o Κίμωνας, Έλληνας φοιτητής στο Εδιμβούργο, από το RealDemocracyNow, που μίλησε για τη σημασία της διεθνούς αλληλεγγύης στη συμβολή της συντριβής της Χρυσής Αυγής και οποιουδήποτε άλλου κατηγορεί τους μετανάστες για την οικονομική κρίση.

Τζόσουα Μπράουν


ΚΥΠΡΟΣ

Μαζική και δυναμική ήταν η συμμετοχή της Λευκωσίας στον διεθνή αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό ξεσηκωμό του περασμένου Σαββάτου. Εκατοντάδες άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα δεκάδων οργανώσεων και συμμετείχαν στην πορεία που οργανώθηκε στο κέντρο της Πόλης.

Το κάλεσμα για την εκδήλωση έγινε από κόμματα, συνδικάτα και οργανώσεις όπως το ΑΚΕΛ, η ΠΕΟ, η ΕΔΕΚ, η ΔΕΟΚ, η ΕΔΟΝ, η ΕΡΑΣ, το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, η Κίνηση Πολιτισμού, η ΚΙΣΑ, η Νεολαία του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ, ο Νεοκυπριακός Σύνδεσμος, το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης, το Παγκύπριο Συμβούλιο Νεολαίας, η ΠΟΓΟ, η Προοδευτική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών, η Προοδευτική Κίνηση Καθηγητών, η "Πρωτοβουλία Σοσιαλιστών", η Σοσιαλιστική Γυναικεία Κίνηση και άλλους.


Η ανταπόκριση ήταν τέτοια που αναγκάστηκε ακόμα και το κυβερνών κόμμα ο ΔΗΣΥ, και άλλες φιλοκυβερνητικές οργανώσεις όπως η «πρωτοβουλία μένουμε Ευρώπη» να καλέσουν. Στη πραγματικότητα όμως δεν είχαν συμμετοχή.

Η πορεία ξεκίνησε από την Πλατεία του ΟΧΙ. Ένα χώρο με έντονο συμβολισμό αφού είναι ο τόπος όπου δολοφονήθηκε τον Αύγουστο του ’74 από τους φασίστες και τους πραξικοπηματίες ο Δώρος Λοΐζου, γραμματέας της ΕΔΕΝ και αγωνιστής της αντίστασης. Η πορεία πέρασε από την Πλατεία Ελευθερίας και την οδό Λήδρας, τον πιο εμπορικό και πολυσύχναστο δρόμο σήμερα στη Λευκωσία, για να καταλήξει μπροστά στην αίθουσα Ειρήνης που βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το οδόφραγμα από το οποίο γίνεται η διέλευση ανάμεσα στις δύο πλευρές. Την συγκέντρωση χαιρέτησαν εκπρόσωποι οργανώσεων και κομμάτων που συμμετείχαν καθώς και μετανάστες οι οποίοι είχαν μια σημαντική παρουσία στην όλη εκδήλωση. Στην εκδήλωση συμμετείχαν και κάποιοι τουρκοκύπριοι οι οποίοι περνούσαν από το χώρο.

Ήταν η πιο μεγάλη αντιρατσιστική – αντιφασιστική κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων με έντονη την παρουσία της νεολαίας. Κυριάρχησαν τα συνθήματα «όχι στο ρατσισμό», «ξένοι και Κύπριοι εργάτες ενωμένοι», «εργατικοί αγώνες διεθνισμός, έτσι πεθαίνει ο φασισμός» και άλλα. Ήταν μια πετυχημένη εκδήλωση παρά την ελάχιστη προετοιμασία που έγινε, αφού στο κάλεσμα της αντιφασιστικής πρωτοβουλίας για τη συμμετοχή της Λευκωσίας σε αυτή τη διεθνή μέρα δράσης κατά του ρατσισμού και του φασισμού η ανταπόκριση από τις περισσότερες οργανώσεις και κόμματα ήλθε πολύ καθυστερημένα και μόλις λίγες μέρες πριν την πραγματοποίηση της εκδήλωσης.

Η φασιστική απειλή

Ήταν μια πολύ σημαντική εκδήλωση όχι μόνο γιατί έβαλε τη Λευκωσία πάνω στο χάρτη με τις πόλεις που κινητοποιήθηκαν ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό αλλά και γιατί έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι οι ρατσιστικές συμπεριφορές δεν θα γίνουν αποδεκτές.

Την τελευταία περίοδο έχουν αυξηθεί τα επεισόδια ρατσιστικής βίας τόσο από τους φασίστες όσο και από τα αστυνομικά όργανα. Αστυνομικοί σταματούν όποιον θέλουν με κριτήριο το χρώμα ή την εμφάνισή του γενικά, για έλεγχο και σε οποιαδήποτε αντίδραση γι’ αυτή την απαράδεκτη συμπεριφορά, αντιδρούν με ξυλοδαρμό και σύλληψη των μεταναστών. Το Υπουργείο Εσωτερικών και το Τμήμα Αλλοδαπών και Μετανάστευσης οδηγεί στη φυλακή μητέρες που δεν έχουν άδεια παραμονής και τις χωρίζουν από τα παιδιά τους έστω και αν ζουν στη Κύπρο για πολλά χρόνια ή αν είναι παντρεμένες με Κύπριους ή κοινοτικούς.

Όλα αυτά που στη πλειοψηφία τους μένουν ατιμώρητα από τα δικαστήρια έχουν ανοίξει το δρόμο στους φασίστες του ΕΛΑΜ, τη Χρυσή Αυγή Κύπρου, για να εντείνει τις επιθέσεις της στους μετανάστες και τους τουρκοκύπριους. Οργανώνουν συντονισμένες επιθέσεις σε σημεία που υπάρχουν μετανάστες, κτυπούν και εξαφανίζονται. Στήνουν καρτέρι σε υπεραγορές που ψωνίζουν τουρκοκύπριοι και τους κάνουν ζημιά στα αυτοκίνητα τους.

Την ίδια στιγμή προσπαθούν να παρουσιάσουν ένα καθώς πρέπει πρόσωπο με πολιτική παρουσία σε πλατείες και μοίρασμα φυλλαδίων, ενώ έχουν κατεβάσει και ψηφοδέλτιο για τις ευρωεκλογές. Δεν πρέπει να ξεγελούν κανένα όμως. Είναι τα ίδια ναζιστικά καθάρματα που θαυμάζουν τον Χίτλερ και εκθειάζουν τα «κατορθώματά» του ενάντια στους Εβραίους και που είναι έτοιμοι την κάθε στιγμή να δολοφονήσουν άνανδρα όποιον τους αντιστέκεται όπως έκαναν με τον Παύλο Φύσσα στην Ελλάδα.

Η κυβέρνηση παρά τις αλλεπάλληλες καταγγελίες ότι οργανώνουν σε εγκαταλημένα στρατόπεδα στρατιωτικές ασκήσεις, παρελάσεις και άλλα παρόμοια και παρά τις φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας κυρίως από το ΑΚΕΛ, δεν κάνει απολύτως τίποτα. Αντίθετα ο αποκλεισμός των τουρκοκυπρίων από την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και οι περικοπές στα επιδόματα των προσφύγων που ζητούν άσυλο, δημιουργούν ένα κλίμα που ευνοεί ακόμη περισσότερο τις ρατσιστικές συμπεριφορές αλλά και το ρατσιστικό λόγο μέσα από τα ΜΜΕ.

Παρόμοιες εικόνες έρχονται και από την πλευρά των τουρκοκυπρίων. Οι επιθέσεις των Γκρίζων Λύκων ενάντια στους υποστηρικτές της ειρήνης και της συνεργασίας ανάμεσα στις δύο πλευρές συνεχίζονται. Πριν μερικές μέρες ομάδα Γκρίζων Λύκων συγκεντρώθηκε έξω από τα γραφεία του συνδικάτου των δασκάλων KTO και τους απειλούσαν γιατί πρωταγωνιστούν στην καθιέρωση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας στα τουρκοκυπριακά σχολεία.

Η ανάγκη για κοινή δράση και στις δυο πλευρές ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό είναι σήμερα πιο έντονη από ποτέ άλλοτε, ιδιαίτερα εν όψη των εξελίξεων στο Κυπριακό και την προσπάθεια να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή διευθέτηση του προβλήματος. Εκδηλώσεις σαν αυτή που έγινε το περασμένο Σάββατο συμβάλλουν σε αυτή την προοπτική όπως και κάθε άλλη κοινή δράση ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Ελπίζουμε ότι μια τέτοια κοινή δράση θα υπάρξει και στις ευρωεκλογές.

Ντίνος Αγιομαμίτης

εργατική αλληλεγγύη
 

Σχόλια