Ο Άντερσον Έρζερ, Η Ζωή Του Και Μία Σταγόνα Αίμα

Άντερσον Μπιγκόντε Έρζερ (1962-1982), τρανς ποιητής.

Η Σάντρα Μάρα Έρζερ γεννήθηκε στη Ρολάντια της Βραζιλίας (στην πολιτεία του Παρανά). Ο πατέρας της δολοφονήθηκε σ’ ένα μπαρ όταν ήταν 4 χρόνων και η μητέρα της, που εκείνο το διάστημα εργαζόταν ως πόρνη, έδωσε το παιδί στο FEBEM (Κρατικό Ίδρυμα Ευζωίας των Τέκνων), λίγο πριν πεθάνει.
Στα σχολικά της χρόνια η Σάντρα αντιμετώπισε τεράστιες δυσκολίες, έμπλεκε σε καβγάδες κι έκανε χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ.

Μέσα σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια εξέδωσε ένα  βιβλίο ποιημάτων με τίτλο A queda para o alto (Πέφτοντας προς τα πάνω). Αυτό το βιβλίο αποτόλεσε τη βάση του σεναρίου της βραζιλιάνικης ταινίας Vera του Σέρτζιο Τολέδο. Αν και ο Έρζερ θεωρούσε για κάποιο διάστημα της ζωής του τον εαυτό του λεσβία, αργότερα (στα 14) επέλεξε την ταυτότητα του διεμφυλικού άνδρα, υιοθετώντας το όνομα Άντερσον Μπιγκόντε (το Άντερσον είναι ένα κοινό βραζιλιάνικο όνομα, ενώ το Μπιγκόντε σημαίνει μουστάκι).

Στα 17 του, ο Εντουάρντο Σουπλίτσι, γνωστό μέλος του Κοινοβουλίου, συγκινημένος απ’ τα ποιήματά του, τον προσέλαβε στο γραφείο του ως ιδιαίτερο γραμματέα.

Παρ’ όλ’ αυτά, ο νεαρός Έρζερ, που δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει τα παιδικά του τραύματα, αυτοκτόνησε στις 23 Μαΐου του 1982, πέφτοντας από τη γέφυρα Viaduto do Chá του Σάο Πάολο.

http://en.wikipedia.org/wiki/Anderson_Bigode_Herzer

Μία Σταγόνα Αίμα

Ξέφτισα, βάσταξα

πάσχισα να φανώ σκληρός μ’ όλα τα μέσα.

Πάλεψα κόντρα στον καιρό,

έκλαψα πάνω στη σιωπή,

ούρλιαξα τ’ όνομά της στον άνεμο.

Γιος του αίματος είμαι

ναός της δυστυχίας υπήρξα

ένας χαμένος ο πατέρας μου

η μάνα μου, μια στρίγγλα.

Μεγάλωνα κρυφά θρηνώντας,

κοιμόμουνα στο δάσος,

έκλαιγα δάκρυα από αίμα

είμαι το κρίμα, είμ’ η  χαρακιά.

Άκουσα μια κραυγή απελπισίας,

είδα μι’ αργόσυρτη διαφθορά,

είδα το βλέμμα του διαφθορέα,

είδα μία ζωή να καταστρέφεται,

είδα εγώ το δολοφόνο της αγάπης.

Πάσχισα, κέρδισα, κατάφερα μια νίκη

Όμως μια μέρα πέθανα.

Βρίσκομαι τώρα στη σκιά της μνήμης της

είμαι η λανθάνουσα ψυχή της

και θα γίνω η ελπίδα της.

Άντερσον Έρζερ

http://www.midiaindependente.org/pt/blue/2005/06/319846.shtml