Μιλιταρισμός

   Συντρίψτε το μαντρόσκυλο, νικήστε τον αφέντη
                                                             Σ.ΝΤ'ΑΒΡΑΙ

                                


Καιρός πια να τελειώνουμε μ' αυτόν το μιλιταρισμό,
Που θεσμοθετεί τη σκλαβιά και σπέρνει τον κρετινισμό.Απ' το στρατώνα δεν υπάρχει μέρος πιο ρυπαρό
Πρέπει να εκλείψει μια για πάντα για το κοινό καλό.
Έχει άφθονο το μίασμα των χτικιασμένων,
Και τη σαπίλα των φθηνιάρικων μπουρδέλων,
Είτε στρατιώτης πεζικού είτε ιπποκόμος,
Να μπαίνεις άνθρωπος να βγαίνεις δολοφόνος.

Καιρός πια να τελειώνουμε τους τύπους με το ξίφος,
Κάτι λακέδες των κρατών μ' ένα τρισάθλιο ύφος,
Ξεμωραμένους γαλονάδες που θεωρούν ηθικό
Την έσχατη ταπείνωση του να 'σαι δουλικό.
Υπακοή σημαίνει ν' αμφισβητείς την ανθρωπιά σου
Υπακοή σημαίνει ν' αρνηθείς κάθε Δικαίωμά Σου,
Υπακοή σημαίνει να σιωπάς και να ξέρεις μόνο να γλείφεις,
Υπακοή σημαίνει τελικά να φοβάσαι να ζήσεις.

Απ' τα παράσιτα, Στρατιώτη, για ν' απαλλαχθούμε
Θα πρέπει οι μίζεροι στρατώνες να πυρποληθούνε,
Λημέρια λούστρων, μπάτσων και ρουφιάνων,
Ανθρώπινες χαβούζες και ξαμολήματα βαρβάρων.
Παντού παρουσιάστε! Οπλίτες ανά χείρα!
Εγέρθητι! Το ναυτικό! Το νου σας στα οχυρά:
Οπλίσατε!.. Στοχεύσατε!.. Πυρ!.. τίποτα το μεμπτόν,
Τις μπούκες σας στραμμένες στα σαγόνια των αφεντικών.

Η λατρεία της σημαίας στο ψέμα είναι ξεχείλα,
Το πατσαβούρι το εθνικό κάνει για τα σκουπίδια,
Στο παρελθόν να μένει, πολύχρωμο πανί
Πού 'σπερνε τη διχόνοια σ' ολόκληρη τη γη.
Αν είμαστε τουλάχιστον ελεύθεροι και ίσοι,
Θα συζητάμε ψύχραιμα, χωρίς θυμό και μίση.
Στρατιώτη! μια σου, μόνο, κίνηση θα μας φέρει τη νίκη,
Μ' από σένα εξαρτάται: Στρατιώτη!.. Πέτα το δεκανίκι!

Πρωτότυπο