Ο χάρτης της αγάπης

εμείς πλαγιάζοντας στην αμμουδιά
βλέποντας κίτρινο

και την πένθιμη θάλασσα, χλευάζουμ' όποιον κοροϊδεύει

όποιον ακολουθεί τα κόκκινα ποτάμια σκάβουμε

κόγχη από λόγια έξω από του τέττιγα τον ίσκιο

που στον κίτρινο λάκκο από άμμο και θάλασσα

για χρώμα μια κραυγή με τον άνεμο κράζει

είναι πένθιμο κι εύθυμο όπως λάκκος και θάλασσα

κοιμωμένοι ο ένας στου άλλου το χέρι

οι σεληνιακές σιωπές η σιωπηλή παλίρροια

τους ήσυχους διαύλους αγκαλιάζουν η ξεραμένη πλήμμη

παρενοχλείται από τις καταιγίδες του νερού και της ερήμου

                                        από το χάρτη της αγάπης του ντίλαν τόμας