του Μουμία Αμπού Τζαμάλ
Η λέξη "Γκουαντάναμο" έχει γίνει σύνθημα στα χείλη όλου του κόσμου. Είναι ο ναός της κρατικής τρομοκρατίας, του αυτοκρατορικού φόβου και της Αμερικάνικης υποκρισίας.
Από το 2002, μετατράπηκε από ναυτική βάση των Η.Π. στο Κουβανικό έδαφος -παρά τη θέληση της Κουβανικής κυβέρνησης, πρέπει να πούμε- σε παγκόσμιο κέντρο βασανιστηρίων και σε θάλαμο ανακρίσεων. Έργο των Μπους/Τσένεϊ που το συνέχισε ο Ομπάμα, υπήρξε ένα κέντρο κράτησης σχεδιασμένο για τη διαρκή κράτηση εκατοντάδων ανδρών και αγοριών. Μια διεθνής κατακραυγή ανάγκασε την κυβέρνηση να επιτρέψει πάνω από 500 κρατούμενους να επιστρέψουν στις χώρες τους.
Σήμερα 166 άνθρωποι μαραζώνουν εκεί με δεκάδες να βρίσκονται σε απεργία πείνας, σε μια κίνηση απελπισίας μέτα από μια δεκαετία στο Γκουαντάναμο χωρίς να τους έχει απαγγελθεί κατηγορία. Ογδονταέξι απ' αυτούς έχουν κριθεί αποφυλακιστέοι κι όμως παραμένουν αλυσοδεμένοι μετά από χρόνια.
Ο Μπαράκ Ομπάμα είχε δεσμευτεί κατά την προεκλογική του εκστρατεία να κλείσει το Γκουατάναμο. Αλλά πέντε χρόνια μετά την εκλογή του, παραμένει ανοιχτό. Τους τελευταίους μήνες, η Διοίκηση του Ομπάμα άρχισε να κατάσχει επιστολές και φωτογραφίες, τη μόνη επαφή που είχαν οι κρατούμενοι με τ' αγαπημένα τους πρόσωπα, γιατί δεν υπάρχουν επισκεπτήρια. Μες στην απελπισία τους δεκάδες κρατούμενοι προχώρησαν σε απεργία πείνας, ένα απελπισμένο μέτρο για μια απελπιστική κατάσταση.
Η απάντηση της κυβέρνησης; Να χαμηλώσουν τη θερμοκρασία των κελιών, και να τους δίνουν φαγητό με το ζόρι, χώνοντας ένα βρωμερό σωλήνα μέχρι το λαιμό τους για να γεμίσουν τα πονεμένα στομάχια τους. Έτσι βασανίζουν τους ανθρώπους, ταΐζοντάς τους με το ζόρι προκειμένου να ζουν βασανισμένοι σε καθεστώς αόριστης κράτησης.
Η Αμερική καυχιέται στον κόσμο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αξίες της αλλά είναι αδύνατο να σκεπάσει τις κραυγές, τα ουρλιαχτά και τα βογγητά των βασανιζόμενων του Γκουαντάναμο. Απαιτούμε το Γκουαντάναμο να κλείσει άμεσα. Απελεύθερωση των κρατουμένων του Γκουαντάναμο και επιστροφή στις χώρες προέλευσής τους.
Απ' τη φυλακισμένη εθνότητα, Μουμία Αμπού Τζαμάλ.
6 Ιουνίου, prisonradio.org
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου