Δολοφονίες Ομοφυλόφιλων στις Η.Π.Α.

ΟΡΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΟΒΙΚΗ 

ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΟ ΓΚΡΗΝΟΥΙΤΣ ΒΙΛΑΤΖ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ—Γύρω στα μεσάνυχτα της 17^ης Μαΐου, ο Μαρκ Κάρσον, ένας 32χρονος μαύρος ομοφυλόφιλος, πυροβολήθηκε εξ επαφής στο πρόσωπο στο Γκρήνουιτς Βίλατζ.
Ο θύτης ακολουθούσε τον Κάρσον και το σύντροφό του για αρκετή ώρα βρίζοντάς τους χυδαία πριν να τραβήξει τη σκανδάλη. Τρεις μέρες αργότερα χιλιάδες διαδηλωτές πραγματοποιήσαν «πορεία κατά του μίσους», προκειμένου να εκφράσουν την οργή τους για τη δολοφονία του Κάρσον που ήταν ανοιχτός ως προς το σεξουαλικό του προσανατολισμό και πλήρως αποδεκτός στο φιλικό και οικογενειακό του περιβάλλον.

Μαρκ Κάρσον

     Στο χώρο των συγκεντρωμένων που συνέρευσαν στο σημείο της δολοφονίας, οι υποστηριχτές του Κόμματος των Σπαρτακιστών μοίρασαν το άρθρο μας σχετικά με τη δολοφονία του Μάθιου Σέπαρντ στη Λαραμί του Γουαϊόμινγκ, το 1998, όπου τονίζαμε ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων είναι προς το συμφέρον ολόκληρης της εργατικής τάξης. Η οργή των περισσοτέρων διαδηλωτών είχε να κάνει την απώλεια του αισθήματος ασφάλειας στο Βίλατζ -τον τόπο όπου γεννήθηκε το 1969 η Εξέγερση του Στόουνγουολ, που πυροδότησε το κίνημα των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων. Για πολλά χρόνια η περιοχή της Κρίστοφερ Στριτ του Βίλατζ ήταν απ’ τις ελάχιστες, όπου νεαροί μαύροι και λατινοαμερικάνοι LGBT μπορούσαν να βρίσκονται μ’ ένα σχετικό αίσθημα ασφάλειας.

    Η ομοφοβική τρομοκρατία δεν περιορίζεται στην ενδοχώρα. Τα μέσα κάνουν λόγο για διπλασιασμό των επιθέσεων στη Νέα Υόρκη τον τελευταίο χρόνο. Κατά τη διάρκεια της πορείας σημειώθηκαν τουλάχιστο δύο ομοφοβικές επιθέσεις. Στη συνοικία του Λόουερ Μανχάταν μάλιστα έπεσε και ξύλο. Την περασμένη βδομάδα, στην  Τάιμς Σκουέαρ γρονθοκόπησαν στο πρόσωπο ιδρυτικό μέλος της ακτιβιστικής όμαδας Queer Rising, βρίζοντάς τον «πουστάρα».

    Στο θέμα του γάμου των ομοφυλοφίλων, ένω κάποιοι Δημοκρατικοί (και μερικοί Ρεπουμπλικάνοι) διακηρύσσουν την ανοχή σε ό,τι θεωρείται αποδεκτό, δηλαδή τη μονογαμική και συντηρητική, σχέση μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, πολλοί σοκάρονται μ’ αυτές τις κατάφωρες εκδηλώσεις ομοφοβικού μίσους. Υποστηρίζουμε ίσα δικαιώματα για τους ομοφυλόφιλους, τονίζοντας ότι, πάρα το δικαίωμα στο γάμο, ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, αμφιφυλόφιλοι και διεμφυλικοί/ες, θα συνεχίσουν να έρχονται αντιμέτωποι με τη θανάσιμη προκατάληψη, σ’ αυτή την ομοφοβική ταξική κοινωνία. Η μισαλλοδοξία δεν είναι απλώς αποτέλεσμα στενοκεφαλιάς ή ελλιπούς εκπαίδευσης. Η ιδιαίτερη καταπίεση των γυναικών και των ομοφυλόφιλων είναι υλικά ριζωμένη στα στερεότυπα που επιτάσσει ο έμφυλος διαχωρισμός της εργατικής τάξης στην οικογένεια υπό τον καπιταλισμό κι ενισχυμένη από θρησκευτικούς ηθικούς κώδικες.

    Πολιτικοί της Δημοκρατικής Παράταξης, εκμεταλλευόμενοι αυτή τη μισαλλόδοξη δολοφονία, για να υφαρπάξουν ψήφους, ήτανε μεταξύ των διοργανωτών και ομιλητών στο συλλαλητήριο της 20^ης Μάη. Η Κριστίν Κουίν, που φιλοδοξεί να διαδεχθεί το δισεκατομμυριούχο Μάικλ Μπλούμπεργκ και να γίνει η πρώτη ανοιχτά ομοφυλόφιλη δήμαρχος Ν.Υόρκης, προσπάθησε να κατευνάσει το θυμό, κάνοντας λόγο για μέτρα πρόληψης των εγκλημάτων μίσους στην πόλη. Υπό το φως των επικείμενων ομοφυλοφιλικών διαδηλώσεων του Ιουνίου, η Κουίν έκανε έκκληση για μεγαλύτερη παρουσία της αστυνομίας στην περιοχή του Μανχάταν.

    Όσοι αγωνίζονται για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων  πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι οι μπάτσοι, όσο και η υπεράνω πάσης αμφιβολίας ρατσιστική και βάναυση Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Νέας Υόρκης, δεν ενδιαφέρονται να «προστατέψουν» ομοφυλόφιλους, λεσβίες και διεμφυλικούς/ες. Η ιστορική εξέγερση του Στόουνγουολ, που ξέσπασε σαν απάντηση στις αστυνομικές επιδρομές στο Στόουνγουολ Ιν, ήταν μια πράξη απείθειας που στρεφόταν ενάντια στην αστυνομική καταστολή σε δημόσιους χώρους. Τα ΛΟΑΤ άτομα –και ιδιαιτέρως οι μαύροι, μετανάστες, νέοι και άστεγοι- είναι αυτοί που πέφτουν θύματα σεξουαλικών επιθέσεων και θηριωδιών από την πλευρά της αστυνομίας. Μια προσφατή διαμαρτυρία για τους αστυνομικούς ελέγχους της ΓΑΔΝΥ καταδίκασε εμφατικά το γεγονός ότι οι μαύροι γκέι και λεσβίες στοχοποιούνται διπλά ενώ γίνονται πιο συχνά αντικείμενα αστυνομικής βίας. Τον περασμένο Ιανουάριο, ο 32χρονος μαύρος Τζαμπάρ Κάμπελ υπέστη εγκεφαλική διάσειση και πολλαπλές κακώσεις από χτυπήματα αστυνομικών έξω από το σπίτι του στο Μπρούκλιν που είχε γίνει στόχος μετά από ένα γκέι πράιντ πάρτι παρουσία πολλών διεμφυλικών και τραβεστί επισκεπτών. Ο Κάμπελ, που αντιμετωπίζει πλαστές κατηγορίες, καταγγέλλει τις συνεχείς παρενοχλησείς των μπάτσων.

   Σ’ ένα άρθρο των New York Times σχετικά με την ‘εξαθλίωση’ της πολυσύχναστης λεωφόρου της συνοικίας Queens, που συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό μεταναστών, αναφέρει ότι ομοφυλόφιλοι και διεμφυλικοί  έχουν επανειλημμένα καταγραφεί σαν πόρνες και συλληφθεί από μπάτσους.

   Ένα οργανωτικό μέλος της κοινότητας Λατινοαμερικάνων μεταναστών δήλωσε, «Αν κάποιο έγκλημα διαπραχθεί, κανείς δεν πρόκειται να το καταγγείλει, γιατί κανείς δεν εμπιστεύεται την αστυνομία».

Λούις Ρισπόλι

   Πραγματικά, ένας από τους λόγους που δεν υπάρχουν ακριβή στατιστικά είναι το ότι πολλά από τα θύματα δε φανερώνονται φοβούμενα τυχόν διώξεις απ’ τις αρχές. Κι όταν οι μπάτσοι δεν είναι οι ίδιοι αυτουργοί των επιθέσεων, τα καταφέρνουν μια χάρα με την αγνόηση και τη συγκάλυψη των εγκλημάτων.

   Όταν ο 62χρονος κάτοικος Queens, και γκέι ακτιβιστής Λούις Ρισπόλι βρέθηκε να σφαδάζει στο πεζοδρόμιο μετά από άγριο βιασμό, οι μπάτσοι αποφάνθηκαν ότι «κανένα έγκλημα δεν διεπράχθη» και ρίχθηκαν με τα μούτρα στην παρακώλυση των ερευνών. Ο Ρισπόλι κατέληξε λίγες μέρες αργότερα απ’ τις βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που είχε υποστεί κατά το βιασμό του.

31 Μαΐου 2013

 
'Αρθρο της εφημερίδας Workers Vanguard,
του αμερικάνικου κόμματος Spartacist League (SL),
μέλους της International Communist League (ICL).