Αρχικά, οι δικηγόροι. Οι δικοί μας και των αλλωνών. (Θα μιλήσω για αυτούς που έχω ζήσει κι έχω γνωρίσει εγώ, σίγουρα και οι υπόλοιποι στη μεγάλη δίκη κάνουν εξίσου σημαντική και ουσιαστική δουλειά). Σήμερα στο δικαστήριο Τάκης Ζώτος και Θανάσης Καμπαγιάννης, μόνοι οι δυο τους απέναντι σε 5 βασικούς δικηγόρους και 3 βοηθούς της υπεράσπισης. Να αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία και επιχειρήματα όσα φαιδρά η άλλη πλευρά επιχειρούσε να περάσει. Με μια νομική κατάρτιση που ανάγκαζε συχνά πυκνά την άλλη πλευρά να προσφεύγει σε βιβλίο για να δει το νόμο. Με ψυχικό σθένος, μαχητικότητα αλλά και ευγένεια, απέναντί στην προσπάθεια της υπεράσπισης να μην χαρακτηριστεί ρατσιστικό το έγκλημα αλλά μια αψιμαχία.
Παραδίπλα μου, ο πατέρας του δολοφονημένου Λουκμάν. Έχει έρθει από το Πακιστάν και είναι εδώ τόσο καιρό για να παρακολουθήσει τη δίκη. Στο προηγούμενο δικαστήριο είχε έρθει με τη γυναίκα του και μητέρα του Λουκμάν, πέρυσι πέθανε και τώρα είναι μόνος του. Δεν καταλαβαίνει τη γλώσσα, προσπαθεί να μαντέψει από τις αντιδράσεις. Χαρακωμένο το πρόσωπο του από την απώλεια, από την μοναξιά και τη δύσκολη ζωή.
Μπρος-πίσω οι σύντροφοι του αντιρατσιστικού αγώνα. Πολλοί άνεργοι, άλλοι με μεροκάματα, άλλοι απλήρωτοι καιρό, κάποιοι άφησαν τις δουλειές τους για να είναι σήμερα εκεί. Κατανοούμε, πιστεύω, πως η ανεργία ή το αποσπασματικό μεροκάματο σου δίνει μεν το χρόνο να παραβρεθείς στο δικαστήριο, αλλά έχουμε αναλογιστεί πόση προσπάθεια θέλει όταν όλα τα υπόλοιπα δεν είναι καλά, όταν τα οικονομικά είναι χάλια, να μπορέσεις να βρεις τη δύναμη να βγεις από το σπίτι και να πας να υποστηρίξεις κάτι μεγαλύτερο; Είναι οι άνθρωποι που συναντάς σε κάθε αγώνα, σε κάθε πορεία, σε κάθε εκδήλωση. Είναι οι άνθρωποι που σε κάνουν περήφανη να συνυπάρχεις μαζί τους.
Ξέρω καλά ότι θα γκρινιάξουν όλοι τους για αυτό το κείμενο. Προτιμούν να δίνουν τις μάχες και να ενημερώνουν για την πορεία της δίκης καθώς και για ό,τι έχει σχέση με τον αντιρατσιστικό αγώνα. Αντιλαμβάνομαι επίσης -και σίγουρα όποιος το διαβάσει- ότι εδώ βγαίνει πρωτίστως συναίσθημα, το δικό μου. Τέλος έχει αξία να στηρίξουμε τον πατέρα, τους δικηγόρους, την ελευθερία και τη δημοκρατία και η επόμενη κρίσιμη δικάσιμος είναι την άλλη Τρίτη στις 12 Φεβρουαρίου στο Εφετείο.
Σημείωση: Σε αυτή τη δίκη δεν είναι, αλλά έχουν προσφέρει και συνεχίζουν να προσφέρουν τα μέγιστα δυο ακόμα δικηγόροι, ο Κώστας Παπαδάκης και ο Κώστας Σκαρμέας. Τους ευχαριστούμε όλους πολύ. Μεγάλος ο σεβασμός για όλο αυτό που έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου