Καταλονία - Ο αγώνας συνεχίζεται

Η δημοτική σύμβουλος του People Before Profit (Οι Άνθρωποι Πάνω Από τα Κέρδη) στο Δουβλίνο Τίνα ΜακΒέι επισκέφτηκε δύο φορές το τελευταίο διάστημα την Καταλονία. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη που πήρε από την Άινα Τέλα ακτιβίστρια του αριστερού αντικαπιταλιστικού κόμματος CUP για την κατάσταση στην Καταλονία.

Την 1η Οκτώβρη, τη μέρα του Δημοψηφίσματος για την Ανεξαρτησία στην Καταλονία, γίναμε μάρτυρες άσχημων εικόνων καθώς η Ισπανική αστυνομία επιτέθηκε σε άοπλους πολίτες που είχαν βγει ειρηνικά για να ψηφίσουν. Το Ισπανικό κράτος πρόβαλε σαν δικαιολογία ότι το δημοψήφισμα ήταν παράνομο, ότι οι Καταλανοί ήθελαν όλο τον πλούτο της Καταλονίας για τον εαυτό τους, ότι αυτή ήταν μια εξέγερση της μεσαίας τάξης. Υπάρχει καμιά δόση αλήθειας σ' αυτό;


Το 2015 οι καταλανικές εκλογές έβγαλαν μια πλειοψηφία υπέρ της ανεξαρτησίας στο Κοινοβούλιο η οποία κατόπιν πέρασε νόμους που κατέστησαν το Δημοψήφισμα νόμιμο. 72 βουλευτές σε σύνολο 135 ψήφισαν υπέρ αυτής της διαδικασίας.

Λειτούργησαν δημοκρατικά και μέσα στο πλαίσιο των Καταλανικών Θεσμών. Το Ισπανικό Κράτος αρνήθηκε πεισματικά όλες τις προσπάθειες που έκανε το Καταλανικό Κοινοβούλιο για μια διαπραγμάτευση για περισσότερη αυτονομία. 

Αυτή δεν είναι μια συζήτηση που αφορά μόνο τη νομιμότητα και τη νομιμοποίηση. Η Συμφωνία της Μονκλόα που έκλεισε το 1978, αμέσως μετά το θάνατο του Φράνκο, ήταν μια συμφωνία ανάμεσα στις ελίτ που θα τις επέτρεπε να κρατήσουν την εξουσία και να αποσιωπήσουν τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Το αποτέλεσμα ήταν ένα Σύνταγμα που προστάτευε την ιδέα του αδιαίρετου του Ισπανικού Κράτους αλλά που δεν έλυνε το ζήτημα της αντιμετώπισης των διαφορετικών ταυτοτήτων εντός της επικράτειας του Ισπανικού Κράτους.

Το πολιτικό σύστημα που αναδείχθηκε δημιούργησε διαφορές ανάμεσα στις κοινότητες, χωριστούς λαούς με ψεύτικα σύνορα και συγκεντρωτική εξουσία.

Τίποτα δεν θα αλλάξει στο Ισπανικό Κράτος αν το Συνταγματικό Δικαστήριο (δημιούργημα των δικαστών της εποχής του Φράνκο) δεν θέλει να αλλάξει σαν να βρισκόμαστε σε φασιστικά, αντιδραστικά χέρια. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τα κινήματα ανεξαρτησίας αλλά και για τα κοινωνικά και προοδευτικά κινήματα επίσης.

Όλοι οι νόμοι που επικυρώθηκαν από το Καταλανικό Κοινοβούλιο για την καλυτέρευση των συνθηκών της εργατικής τάξης, για την ενεργειακή φτώχεια, για τα LGBTΙ+ δικαιώματα, για τη φορολογία των τραπεζών θεωρήθηκαν αντισυνταγματικά και γι' αυτό το λόγο παράνομα από το Ισπανικό Κράτος.

Άρα αυτό δεν ήταν μόνο μια Καταλανική υπόθεση αλλά κάτι που επηρεάζει όλη την εργατική τάξη και τους προοδευτικούς ανθρώπους που βρίσκονται κάτω από το Ισπανικό Κράτος.

Γιατί να υπερασπιστούν οι σοσιαλιστές το Καταλανικό Κράτος; 

Η ανεξαρτησία είναι ένας τρόπος (ίσως ο μόνος τρόπος) για να αλλάξει το πολιτικό σύστημα και να οικοδομηθεί μία ισότιμη Δημοκρατία.

Έχει τη δυναμική να παράξει μια ευκαιρία αμφισβήτησης του Ισπανικού Κράτους όχι μόνο από την Καταλονία αλλά ακόμη από τη Χώρα των Βάσκων και τη Γαλικία, στη Μαδρίτη την ίδια με τα τεράστια κοινωνικά κινήματα που υπάρχουν εκεί, έτσι ώστε να τελειώνουμε το ψεύτικο δημοκρατικό σύστημα που συγκαλύπτει τον αυταρχισμό του Κράτους.

Ποτέ δεν πιστέψαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θεωρούμε ότι είναι ένα αντιδραστικό σχέδιο που δεν επιτρέπει την κοινωνική πρόοδο. Ένα σχέδιο του καπιταλισμού για να προστατέψει τα οικονομικά συμφέροντα της ελίτ.

Αυτή η διαδικασία στην Καταλονία είναι και πρόκληση για την ΕΕ. Η αντίδραση των Ευρωπαϊκών Θεσμών έδειξε στο λαό το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ και τον πραγματικό της σκοπό, συμφέρον και λόγο ύπαρξης. Αν νικήσουμε ανοίγεται μια δυναμική αμφισβήτησης της ιδέας των ισχυρών Κρατών ως βασικών παραγόντων στην περιοχή. Η πρότασή δεν είναι απλά μια Καταλανική Δημοκρατία αλλά να χτίσουμε την Ευρώπη των Λαών. Δεν είμαστε μεμονωμένο περιστατικό. Οι λαοί της Ευρώπης μπορούν να ξεσηκωθούν ενάντια στην καπιταλιστική καταπίεση των διεθνών χρηματοπιστωτικών και πολιτικών θεσμών.

Από το δημοψήφισμα και μετά έχουμε δει τεράστιες λαϊκές κινητοποιήσεις συμπεριλαμβανομένων δύο γενικών απεργιών, ηγέτες της κοινωνίας των πολιτών και βουλευτές να φυλακίζονται, το Κοινοβούλιο να διαλύεται από το Ισπανικό Κράτος και τον Πρόεδρο Πουτζντεμόν να το σκάει στην Ευρώπη. Εκλογές προκηρύχθηκαν για τις 21 Δεκέμβρη. Τι διάθεση υπάρχει τώρα στην κοινωνία;

Η υποστήριξη των εκλογών είναι λάθος. Δεν είμαστε σε μία φυσιολογική κατάσταση. η μισή νόμιμη κυβέρνηση βρίσκεται στη φυλακή, η άλλη μισή εξόριστη στις Βρυξέλλες. Οι δύο βασικοί ηγέτες των κοινωνικών κινημάτων (ANC και Omnium) βρίσκονται επίσης στη φυλακή. Άρα σ' αυτό το κλίμα δεν θα έπρεπε να δεχθούμε κανενός είδους εκλογές που έχουν σκοπό να εξομαλύνουν την κατάσταση. Πρέπει να τις μποϊκοτάρουμε. Αλλά η δεξιά, το κέντρο και τα ενωτικά Καταλανικά κόμματα αποδέχτηκαν την πρόταση για εκλογές και δεν έχουμε άλλη επιλογή αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε την Καταλανική Δημοκρατία.

Φοβόμαστε ότι αυτές οι εκλογές θα μπορούσαν να αποστρατεύσουν τον κόσμο για να περιμένει να δει τη σύνθεση του νέου Κοινοβουλίου. Αλλά πρέπει να εμπιστευτούμε την αυτοοργάνωση του λαού καθώς έχει επιδείξει μια ισχυρή θέληση να υπερασπιστεί τη Δημοκρατία. Ο λαός είναι όλα όσα διαθέτουμε και είναι η ραχοκοκαλιά αυτού του σχεδίου.

Ποια πιστεύεις ότι είναι τα πιθανά αποτελέσματα των εκλογών και η πιθανότερη αντίδραση της Ισπανίας και της ΕΕ σε αυτά τα αποτελέσματα;

Δεν πιστεύουμε ότι η σύνθεση του παρόντος Κοινοβουλίου θα αλλάξει ιδιαίτερα. Έχουμε ήδη την πλειοψηφία υπέρ της ανεξαρτησίας. Ο κίνδυνος είναι ότι κάποιες πολιτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων σαν διαπραγματευτικό όπλο για να πάρουν σαν αντάλλαγμα υψηλότερο προϋπολογισμό για την περιοχή αντί για ανεξαρτησία. Το CUP θα υπερασπιστεί την Καταλανική Δημοκρατία.

Δεν θέλουμε να γυρίσουμε πίσω -η εποχή της αυτονομίας έχει παρέλθει. Τώρα χρειάζεται να προωθήσουμε την Ανεξαρτησία.

Η απάντηση του Ισπανικού Κράτους στην περίπτωση που οι δυνάμεις της Ανεξαρτησίας συνεχίσουν να υπερασπίζονται τη Δημοκρατία είναι σαφής: θα προχωρήσουν στην εφαρμογή του Άρθρου 155 (την ποινικοποίηση του κινήματος Ανεξαρτησίας) και στην καταστολή. Η απάντηση της ΕΕ; Η υποστήριξη του Ισπανικού Κράτους. Δεν περιμένουμε από κανέναν απ' αυτούς τους παράγοντες να αλλάξει στάση.  

(Από την εφημερίδα Socialist Worker στην Ιρλανδία, τεύχος Δεκέμβρη 2017). 

Σχόλια