Αντισταθείτε στη ρατσιστική εκστρατεία ενάντια στους Μουσουλμάνους



Η κυβέρνηση συνασπισμού της Βρετανίας έχει ψηφίσει νόμους που στοχοποιούν τους Μουσουλμάνους, ενώ σε όλη την Ευρώπη απλώνεται ένα κύμα Ισλαμοφοβίας, γράφει ο Χασάν Μαχαμνταλί.

Η τιτλοποίηση και δαιμονοποίηση των Μουσουλμάνων της Βρετανίας τρέχουν με καλπάζουσα ταχύτητα. Αυτό που ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον εννοούσε στο λόγο του στο Μόναχο το Φεβρουάριο του 2011 με το κάλεσμά του να κάμψουμε το "στιβαρό φιλελευθερισμό" ανταποκρινόμενοι στις ανάγκες του περίφημου "πολέμου κατά της τρομοκρατίας" γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο φανερό. Καθώς ο γελοίος μύθος περί "ανωτερότητας" των Δυτικών φιλελεύθερων ιδεών και αξιών μοστράρεται όλο και περισσότερο από πολιτικούς της Ευρώπης και των δύο πλευρών του Ατλαντικού.

Αυτό που ζούμε δεν είναι τόσο η αποσάθρωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων όσο το φόρτωμά τους σ' ένα τσουβάλι και το πέταμά τους στο σκοτεινό βρωμερό βόθρο της βαρβαρότητας. Η έκθεση της Γερουσίας των ΗΠΑ για το πρόγραμμα βασανιστηρίων της CIA που τέθηκε σε εφαρμογή μετά την 11η Σεπτεμβρίου είναι σοκαριστική, ακόμη και για όσους είναι εξοικειωμένοι με τη βίαιη ιστορία των Αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών.

Κι όμως, το αφήγημα του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας" και του Ισλαμικού φονταμενταλισμού" συνεχίζει να εστιάζει όλο και περισσότερο στο "πρόβλημα" της ύπαρξης Μουσουλμανικών πληθυσμών στη Δύση.

Οι κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης τις Βρετανίας, αντιμετωπίζουν αυτούς τους ανθρώπους σαν πιθανούς τρομοκράτες. Η ξεφτιλισμένη θεωρία του "ιμάντα μεταφοράς" που υποτίθεται συνδέει κάθε ατομική "αντικοινωνική" συμπεριφορά μέσα από μια μοιραία αλυσίδα με την τρομοκρατία διαποτίζει τον κρατικό μηχανισμό.

Ο χώρος για διαφωνίες έχει αποκλειστεί. Μια κοινή επωδός ανάμεσα στους Μουσουλμάνους αυτής της χώρας όταν ακούν κριτικές για τη Βρετανική εξωτερική πολιτική είναι να απαντούν χαμηλόφωνα: "Δεν θα τη γλιτώναμε έτσι και βγαίναμε να τα πούμε αυτά φωναχτά". Αυτό έχει βαθιές συνέπειες για τις ελευθερίες μας. Η πρόσφατη αυστηροποίηση των ελέγχων από τη μεριά των υπηρεσιών ασφαλείας πυροδοτήθηκε από τη δολοφονία του Λι Ρίγκμπι το 2013, που ανακαίνισε τη Βρετανική στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ και φούσκωσε τα μυαλά των ανθρώπων με μια εκστρατεία τρομοκράτησης για την απειλή του Ισλαμικού Κράτους και των Βρετανών Μουσουλμάνων που βρίσκονται στις τάξεις της. 

Όπως και η προηγούμενη κυβέρνηση των Εργατικών, ο συνασπισμός Συντηρητικών-Φιλελεύθερων Δημοκρατών αρνείται να αναγνωρίσει την άμεση και αναμφισβήτητη συνάφεια μεταξύ των συγκρούσεων στις οποίες έχει βάλει το χέρι της και της ανάπτυξης οργανώσεων όπως το Ισλαμικό Κράτος και των πιθανών απειλών εντός της χώρας. Ακόμη κι αν όλες οι σοβαρές μελέτες έχουν δείξει ότι το Ισλαμικό Κράτος αναπτύχθηκε απευθείας μέσα απ' την έχθρα των Ιρακινών Σουνιτών για το κατοχικό καθεστώς των ΗΠΑ και τη  βίαιη μεταχείριση χιλιάδων Ιρακινών που κλείστηκαν χωρίς καν να δικαστούν στα κολαστήρια του Αμπού Γκράιμπ, οι κυβερνήσεις αντιστρέφουν τις κατηγορίες τσουβαλιάζοντας όλες τις Μουσουλμανικές κοινότητες, υποθάλποντας έτσι το ρατσισμό και ενθαρρύνοντας την άνοδο των ακροδεξιών λαϊκιστών του UKIP και των παραστρατιωτικών φασιστικών ομάδων όπως το EDL. Ισχυρά τμήματα των ΜΜΕ προώθησαν με ενθουσιασμό αυτή την ατζέντα -εξαπολύοντας ένα κυνήγι μαγισσών ζητώντας όλο και πιο επίμονα από τους Μουσουλμάνους να αποδεικνύουν την πίστη τους και την υποταγή τους στο Βρετανικό κράτος και τις "αξίες" του.


Socialist Worker

Σχόλια