Ο Χίτλερ ήταν εκλεγμένο μέλος των σοβιέτ στρατιωτών στο 2ο Σύνταγμα του Μονάχου κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής Δημοκρατίας της Βαυαρίας, που έδιωξε τον Κάιζερ και τερμάτισε τον πόλεμο και όσοι συμμετείχαν σ’ αυτήν ήταν γνωστοί στους ακροδεξιούς κύκλους ως «Εγκληματίες του Νοέμβρη», υπεύθυνοι για την "πισώπλατη μαχαιριά" που απέδιδαν στους "εβραιομπολσεβίκους".
Με την ανατροπή της Σοβιετικής
Δημοκρατίας ορίσθηκε μέλος τριμελούς επιτροπής που διενεργούσε ανακρίσεις
για τους άνδρες του 1ου εφεδρικού τάγματος που συμμετείχαν στην
επανάσταση. Αμέσως μετά στάλθηκε από το καθεστώς για κατασκοπία του Κόμματος των
Γερμανών Εργατών (μετέπειτα Εθνικοσοσιαλιστικό) του ακροδεξιού εθνικιστή Άντον Ντρέξλερ,
που αριθμούσε τότε μόλις 54 μέλη.
Σύντομα ανέλαβε την αρχηγία και πήρε το ρόλο του Αρχηγού (Führer), καταφέρνοντας να περάσει την "Αρχή του Αρχηγού" (Führerprinzip).
Για το πραξικόπημα της μπιραρίας, αν και κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία, καταδικάστηκε σε πενταετή κάθειρξη, που τελικά μετατράπηκε σε οχτάμηνη φυλάκιση και πρόστιμο 500 μάρκων. Εκεί έγραψε τον "Αγώνα του". Μετά την αποφυλάκισή του για να μην εξαρτάται η προσωπική του ασφάλεια από τα S.A, που περιφρουρούσαν τις συγκεντρώσεις του ναζιστικού κόμματος, ανέθεσε την οργάνωση των S.S στον Μπέρτχολντ, που από το 1929 ανέλαβε ο Χίμλερ.
Το 1929 είναι η χρονιά που η οικονομική κρίση και η αδυναμία διαχείρισής της από τη δημοκρατία της Βαϊμάρης έδωσαν την τελική ώθηση στους ναζί, σε μια περίοδο, όπου κάθε κράτος αναγκάστηκε λίγο-πολύ να στραφεί προς την "αυτάρκεια" και τον οικονομικό εθνικισμό, ενώ οι άρχουσες τάξεις των περισσοτέρων χωρών υπό το φόβο του μπολσεβικισμού, προτίμησαν να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη δικτατορικών καθεστώτων, που στηρίζονται στον υπερεθνικισμό, που κάνει αποδεκτές τις στερήσεις που συνεπάγεται η αύξηση της παραγωγής όπλων, για τη δημιουργία «ζωτικού χώρου».
Έτσι, το 1932 ο Χίτλερ, μετά από εφτά χρόνια "ανιθαγένειας" πήρε τη γερμανική υπηκοότητα και απέκτησε δικαίωμα υποψηφιότητας στις εκλογές και στις επόμενες δύο εκλογικές αναμετρήσεις, μέσα σ' ένα χρόνο, το κόμμα των ναζί έρχεται πρώτο με ποσοστά από 37 και 33% αντίστοιχα και στις 30/1/1933 διορίζεται πρωθυπουργός και, μετά την πυρπόληση του Κοινοβουλίου στις 27 Φεβρουαρίου, εξουσιοδοτήθηκε από το Χίντεμπουρκ να προχωρήσει στην κατάργηση των σημαντικότερων πολιτικών δικαιωμάτων και ν’ αρχίσει συλλήψεις αριστερών, με αποτέλεσμα το θρίαμβό του με το 44% των εκλογών του Μάρτη του 1933.
Με τον εξουσιοδοτικό νόμο που πέρασε στις 24/3/1933 αρχίζει στη Γερμανία η περίοδος της εθνικοσοσιαλιστικής δικτατορίας ή «Τρίτο Ράιχ».
Στις 1 Σεπτεμβρίου του 1933 καθιερώθηκε η «δωρεά για τον Αδόλφο Χίτλερ της γερμανικής οικονομίας», που υποχρέωνε κάθε επιχείρηση να καταβάλλει ένα ποσοστό των κερδών της στο Ναζιστικό Κόμμα.
Το 1935, με το θάνατο του Χίντεμπουργκ, ο στρατός μετονομάζεται από Ράιχσταγκ σε Βέρμαχτ, καθιερώνεται η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία , ο όρκος στο πρόσωπό του (γνωστός στην Ελλάδα και ως όρκος του ταγματασφαλίτη) και η σημαία με τη σβάστικα.
Τον Ιανουάριο του 1938 αναλαμβάνει και την ηγεσία της Βέρμαχτ, εκδιώχνοντας τους Φριτς, Μπλόμπεργκ με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας.
Και τα λοιπά, και τα λοιπά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου