Πορνογραφία

    του Χάκιμ Μπέι

ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΙΑ ΕΙΔΑ ότι η ποίηση προορίζεται για να επενδυθεί με μουσική και να ψαλεί ή να τραγουδηθεί -για ένα και μόνο λόγο- γιατί έτσι λειτουργεί.

Ένας σωστός συνδυασμός εικόνας και ήχου βυθίζει το ακροατήριο σε μία hal

(κάτι μεταξύ αισθηματικής/αισθητικής διάθεσης και υπερσυνειδησιακής ύπνωσης), θρηνητικές εξάρσεις, χορευτικές παροξύνσεις -μετρήσιμη φυσική ανταπόκριση στην τέχνη. Για μας ο δεσμός μεταξύ ποίησης και σώματος πέθανε με την εποχή των βάρδων -διαβάζουμε υπό την επήρεια ενός καρτεσιανού αναισθητικού αερίου.

Στη Β. Ινδία ακόμα και ένα μη μουσικό γύμνασμα παρακινεί ένα θόρυβο

και κίνηση, κάθε πετυχημένο δίστιχο επευφημείται, "Ουά! Ουά!", με

κομψό χειροκρότημα, στρίψιμο της ρουπίας -ενώ ακούμε μία ποίηση

τύπου Επιστημονική Φαντασία μυαλό στο βάζο- ή στην καλύτερη ένα

ειρωνικό μειδίαμα ή μορφασμό, λείψανο πιθηκοειδούς χασμήματος -

το υπόλοιπο σώμα εκτός σε άλλο πλανήτη.

Στην Ανατολή οι ποιητές ρίχνονται κάποτε στη φυλακή -σαν είδος

φιλοφρόνησης, γιατί αυτό συνιστά ότι ο συγγραφέας έχει κάνει κάτι

τουλάχιστον τόσο πραγματικό όσο η κλοπή ή ο βιασμός ή μία επανάσταση.

Εδώ οι ποιητές επιτρέπεται να εκδίδουν πραγματικά οτιδήποτε -σαν είδος

τιμωρίας αλήθεια, μια φυλακή χωρίς επάλξεις, χωρίς αντίλαλο,

χωρίς απτή παρουσία -σκιώδης επικράτεια του τύπου, ή του αφαιρετικού

λογισμού- ένας κόσμος χωρίς απειλή ή Έρωτα.

Άρα η ποίηση είναι νεκρή -κι ακόμα κι αν το μουμιοποιημένο σώμα της

διατηρεί κάποιες θεραπευτικές ιδιότητες, η Αυτανάσταση δεν είναι

μια απ' αυτές.

Αν οι άρχοντες αρνούνται να εκλαμβάνουν τα ποιήματα ως εγκλήματα,

τότε πρέπει κανείς να κάνει εγκλήματα που υπηρετούν τη λειτουργία

της ποίησης, ή κείμενα που να κατέχουν την ηχητική της τρομοκρατίας.

Με κάθε τίμημα επανασύνδεση της ποίησης με το σώμα. Όχι εγκλήματα

σε βάρος σωμάτων, αλλά σε βάρος Ιδεών (και Εμπραγμάτων Ιδεών) που

είναι θανατηφόρες κι αποπνικτικές. Όχι ανόητες τρυφηλότητες αλλά

παραδειγματικά εγκλήματα, εγκλήματα αισθητικής, εγκλήματα αγάπης.

Στην Αγγλία κάποια βιβλία πορνογραφίας είναι απαγορευμένα ακόμα.

Η πορνογραφία έχει μετρήσιμη φυσική επίδραση επί των αναγνωστών της.

Όπως η προπαγάνδα κάποτε μας κάνει ν' αλλάζουμε στάση ζωής

επειδή ξεσκεπάζει αληθινές επιθυμίες.

Ο πολιτισμός μας παράγει το περισσότερο πορνό του από την αποστροφή

του σώματος -η ίδια η ερωτική τέχνη όμως είναι καλύτερο όχημα απορρόφησης

της ύπαρξης/συνείδησης/ευδαιμονίας- όπως σε κάποια έργα της ανατολής.

Ένα είδος Δυτικού ταντρικού πορνό μπορεί να βοηθά στο γαλβανισμό του

κορμιού, κάντε το να αστράψει με την αίγλη ενός εγκλήματος.

Η Αμερική έχει ελευθερία λόγου γιατί όλα τα λόγια θεωρούνται εξίσου

άνοστα. Μόνο οι εικόνες μετράνε -οι λογοκριτές λατρεύουν στιγμιότυπα

θανάτου ή ακρωτηριασμού αλλά τρέμουν από το φόβο τους μπροστά στη θέα ενός

παιδιού που αυνανίζεται -προφανώς το βιώνουν αυτό σαν παραβίαση της

υπαρξιακής τους εγκυρότητας, της ταύτισής τους με την Αυτοκρατορία

και τις πιο λεπτές χειρονομίες της.

Σίγουρα ακόμα κι η καλύτερη ποιητική πορνογραφία δε θα ξάναδινε ποτέ

ζωή στο απρόσωπο σώμα να χορέψει και να τραγουδήσει (σαν το κινέζικο

πουλί του Χάους) -όμως... φανταστείτε ένα σενάριο μιας τρίλεπτης ταινίας

που εκτυλίσσεται σ' ένα μυθικό νησί παιδιών φυγάδων που καταλαμβάνουν

ερείπια παλιών κάστρων ή χτίζουν παραπήγματα-τοτέμ ή φωλιές από

συναρμολογούμενα σκουπίδια- μια μείξη από animation, ειδικά εφέ και

γραφικά κι από χρωματιστή ταινία- μονταρισμένη άθλια σα διαφήμιση

fastfood...

...όμως παράξενα και γυμνά, πούπουλα και οστά, αντίσκηνα με κρύσταλλο

ραμμένα, μαύρα σκυλιά, αίμα περιστεριού -λάμψεις κλαδιών κεχριμπαρένιων

που να περιλέκονται στο δρόμο- πρόσωπα μ' αστεράτες μάσκες που να φιλάνε

μαλακές ρυτίδες δέρματος- αρσενικοθήλυκοι πειρατές, ναυαγισμένα πρόσωπα

κολομπίνων που να κοιμούνται πάνω σε άσπρα σαν μπούτια λουλούδια-

κακόβουλα αστεία που να κατουριέσαι στα γέλια, κατοικίδιες σαύρες να

γλείφουν φτυσμένο γάλα- ακροβατικά χωρίς ρούχα- βικτοριανές μπανιέρες

με λαστιχένιες πάπιες και τριανταφυλλιά καυλιά -η Αλίκη χασισωμένη...

ατονικό πανκ ρέγκε γραμμένο για γκαμελάν, σύνθια, σαξόφωνα και ντραμς

-ηλεκτρομπούγκι φωνητικά τραγουδισμένα από αιθέρια παιδική χορωδία-

σε στίχους οντολόγου αναρχικού, μια διασταύρωση Χαφέζ και Πάντσο Βίλα,

Λι Πο και Μπακούνιν, Καμπίρ και Τζαρά- πες το: "CHAOS--the Rock Video!"

Όχι... απλά και μόνο όνειρο. Πολύ ακριβή παραγωγή, κι επιπλέον, ποιος θα

καθόταν να το δει; Όχι πάντως τα παιδιά που υποτίθεται πως πήγαινε

ν' αποπλανήσει. Το Pirate TV είναι μια στείρα φαντασίωση, ροκ τίποτ' άλλο

από ένα ακόμα εμπόρευμα- ξεχάστε το παμπόνηρο Gesamtkunstwerk, λοιπόν.

Μοιράστε άσεμνα εμπρηστικά φυλλάδια σε παιδική χαρά -πορνοπροπαγάνδα,

παλαβό σαμιζντάτ να σπάσουμε τις αλυσίδες της Επιθυμίας.

Πηγή